Өлең, жыр, ақындар

Көктемнен көп үміт күткенмін

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 855
Көктемнен көп үміт күткенмін...
Аңқылдақ ағаштар бүрледі.
Мөп-мөлдір арманым бүршікке қонақтап,
Жайқалған...
Күз желі үрледі.
Қара жер құшарын жапырақ білмеді.
Буылдыр бұлттарда жүргендей бақытым,
Қарағам тамсана.
Олар да сөгілді,
Төгілді
Сызылта ән сала.
Жерге кеп жығылды тамшылар қаншама.
Тапқандай сап-сары күзге де ем,
Ақ қардан адалдық іздегем.
Көктеме шапағын шашқанда,
Қап-қара топырақ жұтты да,
Жоғалды ұлпалар
Жаратқан жазған бір ізбенен.
Тіршілік өтеді жүз жылай, жүз күле,
Әлдене күтумен тағдырдан үздіге.
Арман мен үміттің мәңгілік мекені –
Жер ана қарсы алар бір күні бізді де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпемді жаза алмай кеткенмін

  • 0
  • 0

Өкпемді жаза алмай кеткенмін,
Өкпеңді айта алмай кектендің.
Жаныңды ауыртар, білемін,
«Қош бол» деп кеткені көктемнің.

Толық

Ендi қашан жүздесем?

  • 0
  • 0

Ендi қашан жүздесем?
Тап болып ең тағдырыма күзде сен.
“Сағыныштан сарғайттың ғой бар ма едi бiзде есең”
Деп тәңiрге тiл қатып ем түндерде.

Толық

Бiр күн елес

  • 0
  • 0

Бiр күн елес –
Сағынышым пәнилiк,
Жанмен бiрге аттанатын жұмаққа.
Сенi ғана таниды, ұқ.

Толық

Қарап көріңіз