Өлең, жыр, ақындар

Тәттi ұйқымды бөлiп түн

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 441
Тәттi ұйқымды бөлiп түн,
Маза бермей азаптап.
“Жалғызсың, – деп – көрiктiм”
Ай күледi мазақтап.
Жұлдыздар да жамырап,
Көзiн қысып тұр маған.
Жел соғып, суық аңырап,
Жалқылығымды бұлдаған.
Жалғызбын. Ояу. Түн iшi.
Алайда екеу жүрегiм.
Тарылып ол да тынысы,
Менi ойлап отыр, бiлемiн.
Көрсем деп шығар жүрген де,
Сағынып, аңсап серiгiм.
Мына аспан, мына түндерге
Жалғыз деп айтты менi кiм?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отыз бірінші көктем

  • 0
  • 0

Жылымық сәттің бейнесін қарашығыма қамайын,
Соңғы қар болып қалықтап, тамшы боп әлде тамайын.
Қанатымен жылдардың тағы келді бір көктем
Бусандырып әлемді, жібітіп жердің самайын.

Толық

Жастық

  • 0
  • 0

Түнімен айтылып сырларым,
Көңілдің көбесі сөгілді.
Жасыма жазылған жырларым,
Жастығым, өзіңе төгілді.

Толық

Арманым да адыра қап, күйреген

  • 0
  • 0

Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.

Толық

Қарап көріңіз