Өлең, жыр, ақындар

Қарқара

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 990
Көрген жан таңғалады Қарқараны,
Алуан түс гүл жазира шартарабы.
«Тұзбұлақ», «Иірсу» мен «Құмтекейім»,
«Ереуіл» шежіресі жар салады.

Қарқара төржайлауым тарихымдай,
Даңқы бар жер жүзіне, танитындай.
Намысым, бойға біткен ақыл, күшім,
Киелі топырақтан даритындай!..

Қарқара қасиетті гүлді мекен,
Ерлікке тұғыр болып тұрды бекем.
Бір кезде шаһит кеткен боздақтарым,
Осынау туар таңды білді ме екен?!

Қысында аңға шығып қырауласаң,
Көктем де әнге басып жыр ауласаң.
Құлындай құлпырасың жаның сергіп,
Жазында шалғынына бір аунасаң.

«Мың жылқы», «Талды» басы көп қарағай,
«Иран бақ» Көкпар тартқан топ баладай.
Түлеген бауырыңнан ұл-қыздарың,
Бал жиып байтақ елге кетті арадай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күбірлеп сырласам да...

  • 0
  • 0

Дәулетбек арлы ақының келеді деп,
Жыр жазып толғанып ем дерегі көп.
Бөлінген жүрегімнің Протоны –
Өмірге қосылуда өлең үдеп.

Толық

Өзімді айыптау

  • 0
  • 0

Шыдамсыз, төзімі жоқ, күйгелекпін,
Көмейге көп сөз жетер кимелеп тым.
Жадырап атқан таңдай жүре алмаймын,
Тартады түнегіне сүйрелеп түн.

Толық

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 0
  • 0

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.

Толық

Қарап көріңіз