Өлең, жыр, ақындар

Көлеңке

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 541
Көп адам көлеңке де күн кешеді,
Дақпыртпен босқа алданып жүр кешегі.
Тығылған көкесіне, апасына,
Өзінше жадында бар «жынды» есебі...

Амалын түгелдейді алдындағы,
Тіршілік дүние мен малдың қамы.
Тікпейді басын байлап тәуекелге,-
Жанына егілмеген ардың дәні...

Өзінше ой түймейді, шешім етіп,
Ерініп... есінейді есі кетіп.
Несіне жан қинайды жақтасы бар,-
Өткізген қателігін өшіретін.

Көп адам көлеңке де күйбеңдейді,
Масқара масылдықтан именбейді.
Тәуелсіз өмір сүріп, тас жұтпайды,-
ақылдың айтқанынан үйренбейді.

Үйінде ұйыр болған ықтасынға,
Адамға жүрегі бар ұқсасын ба?
Намыстың белгісі жоқ іліп алар,-
Бор кемік, боз өкпенің нұсқасын да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаулану

  • 0
  • 0

Жаным сыздап отырмын жарылардай,
Бір қызыл шоқ тәнімді қарығандай.
Малын алсаң ала бер, жанын алсаң,-
Мынау бейбақ халықтың арын алмай!..

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Дауыссыз үн

  • 0
  • 0

Малыңыз жарылқамас жиған сіздің,
Мәнсәбің мақтан емес, тидаусыз күн.
Үніне құлағың сал періштенің,
Бірі боп кетпеу үшін имансыздың.

Толық

Қарап көріңіз