Өлең, жыр, ақындар

Көлеңке

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 503
Көп адам көлеңке де күн кешеді,
Дақпыртпен босқа алданып жүр кешегі.
Тығылған көкесіне, апасына,
Өзінше жадында бар «жынды» есебі...

Амалын түгелдейді алдындағы,
Тіршілік дүние мен малдың қамы.
Тікпейді басын байлап тәуекелге,-
Жанына егілмеген ардың дәні...

Өзінше ой түймейді, шешім етіп,
Ерініп... есінейді есі кетіп.
Несіне жан қинайды жақтасы бар,-
Өткізген қателігін өшіретін.

Көп адам көлеңке де күйбеңдейді,
Масқара масылдықтан именбейді.
Тәуелсіз өмір сүріп, тас жұтпайды,-
ақылдың айтқанынан үйренбейді.

Үйінде ұйыр болған ықтасынға,
Адамға жүрегі бар ұқсасын ба?
Намыстың белгісі жоқ іліп алар,-
Бор кемік, боз өкпенің нұсқасын да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдарша

  • 0
  • 0

Мендегі бар қасиет өзіме тән,
Басқалардан ауысып қонған емес.
Ойлайтыным, сөздерім өзім айтқан,
Басқаныкі ешқашан болмақ емес.

Толық

Толқып отырмын

  • 0
  • 0

Толқып отырмын,
Түк бітірмегенімнен қорқып отырмын.
Тек қана қиял мұхитын кезіп,
Арман байлығына шолпып отырмын.

Толық

Жердің құрты – пенделердің бірімін

  • 0
  • 0

Жердің құрты – пенделердің бірімін,
Күндерімнің бірі кірбең, бірі мұң.
Мөлдірімді сыйлайыншы дегенше,
Шашады олар басыма кеп іріңін...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар