Дүние қарайтындай...

Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...

Ұрған сайын ұрандап, қыбы қанар,
Ентелейді адамдай құры қалар.
Күшпен келген атаққа алғыс айтып,
Санап отыр ақшасын қырып алар.

Даңғойларды бұл қоғам пір санайды,
Атақ-даңқ, алтын-тас, пұл санайды.
«Пұқа сүрсе, азбандар сүйсінеді»-
Өзі соғып алғандай бір сарайды.

Қанымызда бар сірә бір қаталдық,
Бізді ұшпаққа шығарар бұл қашанғы?
Білім, еңбек, биікке ұмтылу жоқ,
Пенде де жоқ ақылды тыңдатарлық!..

Қанымыз сол, қаталдық қалайтындай,
Ешкім бізге демейді Ар айтыңдар.
Қаншалықты оспадар, ойсыз болсаң,-
Дүн-дүние дүрлігіп қарайтындай!..

---