Өлең, жыр, ақындар

Қауіп

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 566
Жан емес ем желігіп желп еткен де,
Жүгінбегем кіжініп жер тепкенге.
Өзімді-өзім хақ жолға түсірсем де,
Жүрегімді жүреді өртеп пенде...
Жұғады екен жұтаңның даты мыңға,
Жаным төзбей жасқанам жат ырымға.
Доллар үшін долыққа түсіп бүгін,
Қыздарың жүр қорқаудың тақымында...
Сыпырылып басынан кимешегі,
Келіншектей әжелер күй кешеді.
Бойжеткенің бойында ождан болса,
Қаны басқа қатпаға тимес еді.
Тықсырады тынымсыз ағыс, тебін,
Көру керек еді ғой алысты елім.
Пасықтықтан жидіген қуыс кеуде,
Мақтан етер қыз аңдып, «ақ» ішкенін.
Сол баяғы сорлатқан жүр таласың,
Тарих бетін сен қайтіп жырта аласың?
Аты озғанның алдынан ұра қазып,
Буындырып бересің жұрт ағасын.
Артық емес десек те көп білімді,
Игерсе де жер-әлем, көк-күніңді.
Ұмытпаған жөн еді бабалардың,
Бастан кешкен тарихын деп тұруды!
Барғаныңмен күніне Марсқа сан,
Бәрі бекер, елдік деп алыспасаң.
Ең зор қауіп рухани жұтаңдық та,
Әдебиет – арыңнан алыстасаң...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз құласа

  • 0
  • 0

Құтылсақ та кешенің құрығынан,
Құйтұрқылар жүр әлі құрып лаң.
Шексіз аспан көрініп шектілікпен,
Қамаудағы қарайды құдығынан.

Толық

Қараңғыдан жол тауып

  • 0
  • 0

Ел үмітін шығу үшін дәл ақтап,
Түк мақсатсыз шаппау керек далақтап.
Даласы мен ұлтын сүйе білетін,
Болу керек жарқыраған жаны аппақ.

Толық

Қарқара

  • 0
  • 0

Көрген жан таңғалады Қарқараны,
Алуан түс гүл жазира шартарабы.
«Тұзбұлақ», «Иірсу» мен «Құмтекейім»,
«Ереуіл» шежіресі жар салады.

Толық

Қарап көріңіз