Өлең, жыр, ақындар

Бекім

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 735
Кім келіп бұл өмірге, кім кетпеген?!
Әрине, таусылмайды міндет деген.
Болжамың болмаса егер болашаққа,
Болады өткізуге күнді еппенен.
Ұрпаққа ертең келер не беремін?
Қалмаса бір өнеге, не керегім?!
Ойлап жүр адам біткен нан қайғысын,
Тіршілік қайнап жатқан төңірегім.
Қазынам жабық жатыр, ашылмады,
Ойларым хатқа түспей басымдағы.
Жазғаным үш дәптер жыр, «Күнделікпен»
Осынау отыз алты жасымдағы.
Қиырда қиял қуды қыршын күнім,
Сұм заман тақымға сап қыл шылбырын.
Жазсам деп жаным байыз таба алмай жүр,
Адамзат өмірінің бір шындығын.
Күн көріс үпі-тәпі, құрғақшылық,
Ондайда қарайды екен құл жатсынып.
Өмірден алдым,
Бұйыртса, берерім бар,
Аллаһтан болар маған бір жақсылық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көлеңке

  • 0
  • 0

Көп адам көлеңке де күн кешеді,
Дақпыртпен босқа алданып жүр кешегі.
Тығылған көкесіне, апасына,
Өзінше жадында бар «жынды» есебі...

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Дауыссыз үн

  • 0
  • 0

Малыңыз жарылқамас жиған сіздің,
Мәнсәбің мақтан емес, тидаусыз күн.
Үніне құлағың сал періштенің,
Бірі боп кетпеу үшін имансыздың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар