Өлең, жыр, ақындар

Жүрек

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 597
Төбедегі жарық Күн –
Қуат көзі халықтың.
Ақ бетіңді бұлт басса,
Бағы тайған ғарыппын.
Төңкерілген көк аспан,
Жұлдыздарың жол ашқан.
Тұмшаласа сұр тұман,
Бейшарамын адасқан.
Дөңгеленіп толған Ай,
Солғын сәулең сорғалай,
Жартыласаң жасимын,
Көңілге күй орнамай.
Ашық түнде үңіліп,
Жұлдыздарға бірігіп
Кетемін де,
Кеземін...
Қойған бәрін кім іліп?!
Құстан, аңнан, масадан,
Жерден, көктен, тасадан.
Бір сәйкестік сеземін,
Қиюымен жасаған.
Тым ұзаққа телмірем,
Неткен ғажап теңдік ең?!
Жиып жалғыз шешімін,
Жүрегіме ендірем!
Салтанатты тақ құрған,
Мейлі бол сен аш-тырбаң.
Тұрады екен жауабы,
Аллаһ деген ақ нұрдан.
Алла – ұлы, бұл өктем
Шығаратын түнектен.
Барлығының бастауы,
Басталады жүректен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кідіретін, аялдайтын не қалды

  • 0
  • 0

Кідіретін, аялдайтын не қалды,
Көктемімді өткен уақыт – сел алды.
Бәрі өзгеріп бара жатыр біртіндеп,
Өзгермеген жүрегім тек ең арлы.

Толық

Құтқаршы

  • 0
  • 0

Тіршіліктің әр секунды сынақ бір,
Емтиханға есті жауап сұрап тұр.
Жүрек төрі орын берсе Аллаһқа,
Жол көрсетер болады сол шырақ нұр.

Толық

Жазайын десем менсіз де

  • 0
  • 0

Жазайын десем менсіз де,
Алматыда ақын көп.
Жазбайын десем, елсізде,
Өлеңнен басқа жақын жоқ.

Толық

Қарап көріңіз