Өлең, жыр, ақындар

Жүрек

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 506
Төбедегі жарық Күн –
Қуат көзі халықтың.
Ақ бетіңді бұлт басса,
Бағы тайған ғарыппын.
Төңкерілген көк аспан,
Жұлдыздарың жол ашқан.
Тұмшаласа сұр тұман,
Бейшарамын адасқан.
Дөңгеленіп толған Ай,
Солғын сәулең сорғалай,
Жартыласаң жасимын,
Көңілге күй орнамай.
Ашық түнде үңіліп,
Жұлдыздарға бірігіп
Кетемін де,
Кеземін...
Қойған бәрін кім іліп?!
Құстан, аңнан, масадан,
Жерден, көктен, тасадан.
Бір сәйкестік сеземін,
Қиюымен жасаған.
Тым ұзаққа телмірем,
Неткен ғажап теңдік ең?!
Жиып жалғыз шешімін,
Жүрегіме ендірем!
Салтанатты тақ құрған,
Мейлі бол сен аш-тырбаң.
Тұрады екен жауабы,
Аллаһ деген ақ нұрдан.
Алла – ұлы, бұл өктем
Шығаратын түнектен.
Барлығының бастауы,
Басталады жүректен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұқағалиға

  • 0
  • 0

Абайдан соң дара шыққан данышпан,
Жүрегіңнен жыр сауылдап, ән ұшқан.
Сенің жаның жарқыраған нұр сипат,
Сөнбес алау шақырады алыстан.

Толық

Қырықтың бесіндемін

  • 0
  • 0

Қырықтың бел асар жас бесіндемін,
Өткізген есімде жыл, есімде күн.
Көп кісі ұмытса да тірлік жеңіп,
Ұлт ұлы деген жанның есіндемін.

Толық

Дауыссыз үн

  • 0
  • 0

Малыңыз жарылқамас жиған сіздің,
Мәнсәбің мақтан емес, тидаусыз күн.
Үніне құлағың сал періштенің,
Бірі боп кетпеу үшін имансыздың.

Толық

Қарап көріңіз