Өлең, жыр, ақындар

Жұбану

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 502
Ертең деген – беймәлім бір сырлы күн,
Алла алдында, айта алмаймын күн бұрын.
Үміт, күдік арбауында алданып,
Міне, енді, қырыққа да сырғыдым...
Қырық деген – таяқ тастам қыр асты,
Өсуменен, өшуменен... ұласты.
Кеңірдектің керегінен аса алмай,
Жанталастым, жаза алмай бір құлашты.
Қайсын айтып, шағынамын шарқ ұрып,
Күңгірттендім тереземе шаң тұрып.
Өткен өмір, өзегімді езіп сен,
Кетпесең ед орта жолда қалдырып.
Тудым, өстім, өмір сүрдім, бәрі шын,
Өлудің де өткіземін барысын.
Бақи жақта өлшенбейді байлығым,
Сынға түсем имандылық – тақ үшін.
Туралықтың туы тұрды кейпімде,
Аллаһ тұрды жүрегімнің сейфінде.
Атақ қумай, шатақ қумай өттім мен,
Сөзім қалсын «Иман қуған» дейтіндей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 0
  • 0

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.

Толық

Иман күзетші

  • 0
  • 0

Періштем – қатал тергеушім,
Әзәзіл – алдар жақтаушым.
Менмендік – құртар көрнеу сұм,
Сабырым ғана – сақтаушым.

Толық

Кездесесің қайғыға да, күлкіге...

  • 0
  • 0

Кездесесің қайғыға да, күлкіге...
Түскен шақта жұлдыз туып, түн түре,
Өтті әлемнен дүние қуған бір бейбақ,
Мәңгі иесі бола алмай бір мүлкіне.

Толық

Қарап көріңіз