Өлең, жыр, ақындар

Жұбану

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 575
Ертең деген – беймәлім бір сырлы күн,
Алла алдында, айта алмаймын күн бұрын.
Үміт, күдік арбауында алданып,
Міне, енді, қырыққа да сырғыдым...
Қырық деген – таяқ тастам қыр асты,
Өсуменен, өшуменен... ұласты.
Кеңірдектің керегінен аса алмай,
Жанталастым, жаза алмай бір құлашты.
Қайсын айтып, шағынамын шарқ ұрып,
Күңгірттендім тереземе шаң тұрып.
Өткен өмір, өзегімді езіп сен,
Кетпесең ед орта жолда қалдырып.
Тудым, өстім, өмір сүрдім, бәрі шын,
Өлудің де өткіземін барысын.
Бақи жақта өлшенбейді байлығым,
Сынға түсем имандылық – тақ үшін.
Туралықтың туы тұрды кейпімде,
Аллаһ тұрды жүрегімнің сейфінде.
Атақ қумай, шатақ қумай өттім мен,
Сөзім қалсын «Иман қуған» дейтіндей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстаз

  • 0
  • 0

Жақсылыққа қанатын жайған Дарын,
Екі әлемнің көрсеткен сайран бағын.
Өнегесін өмірдің айшықтапты,
Мұхаммет саллалаху пайғамбарым.

Толық

Дұрыс па?!

  • 0
  • 0

Жаңа жылдың түні ертең,
Жақындады...
Сайланып тұр салюттар атылғалы.
Отқа оранған аспаннан тірі тұрмақ,

Толық

Мен аңсаған патшалық

  • 0
  • 0

Кешегі мен бүгінгі, ертеңгінің,
Мақсаты – ұстау қолына ел теңдігін.
Өткізбесе болғаны күнін күпті –
Қияды деп қиналып желкемді кім?!

Толық

Қарап көріңіз