Өлең, жыр, ақындар

Жұбану

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 616
Ертең деген – беймәлім бір сырлы күн,
Алла алдында, айта алмаймын күн бұрын.
Үміт, күдік арбауында алданып,
Міне, енді, қырыққа да сырғыдым...
Қырық деген – таяқ тастам қыр асты,
Өсуменен, өшуменен... ұласты.
Кеңірдектің керегінен аса алмай,
Жанталастым, жаза алмай бір құлашты.
Қайсын айтып, шағынамын шарқ ұрып,
Күңгірттендім тереземе шаң тұрып.
Өткен өмір, өзегімді езіп сен,
Кетпесең ед орта жолда қалдырып.
Тудым, өстім, өмір сүрдім, бәрі шын,
Өлудің де өткіземін барысын.
Бақи жақта өлшенбейді байлығым,
Сынға түсем имандылық – тақ үшін.
Туралықтың туы тұрды кейпімде,
Аллаһ тұрды жүрегімнің сейфінде.
Атақ қумай, шатақ қумай өттім мен,
Сөзім қалсын «Иман қуған» дейтіндей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Белгісіз болғандықтан ертеңгі күн

  • 0
  • 0

Белгісіз болғандықтан ертеңгі күн,
Естілер жер бетіне өлшемді үнім.
Табиғат – бір Алланың мұғжизасы,
Кеудеме қондырамын көркемдігін.

Толық

Солай

  • 0
  • 0

Бұдан да бұрын өмірден өткен өктемдер,
Жасырды қармен,
желегін жайып көктемдер.
Байлық пен мансап –

Толық

Жаулану

  • 0
  • 0

Жаным сыздап отырмын жарылардай,
Бір қызыл шоқ тәнімді қарығандай.
Малын алсаң ала бер, жанын алсаң,-
Мынау бейбақ халықтың арын алмай!..

Толық

Қарап көріңіз