Өлең, жыр, ақындар

Жұбану

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 582
Ертең деген – беймәлім бір сырлы күн,
Алла алдында, айта алмаймын күн бұрын.
Үміт, күдік арбауында алданып,
Міне, енді, қырыққа да сырғыдым...
Қырық деген – таяқ тастам қыр асты,
Өсуменен, өшуменен... ұласты.
Кеңірдектің керегінен аса алмай,
Жанталастым, жаза алмай бір құлашты.
Қайсын айтып, шағынамын шарқ ұрып,
Күңгірттендім тереземе шаң тұрып.
Өткен өмір, өзегімді езіп сен,
Кетпесең ед орта жолда қалдырып.
Тудым, өстім, өмір сүрдім, бәрі шын,
Өлудің де өткіземін барысын.
Бақи жақта өлшенбейді байлығым,
Сынға түсем имандылық – тақ үшін.
Туралықтың туы тұрды кейпімде,
Аллаһ тұрды жүрегімнің сейфінде.
Атақ қумай, шатақ қумай өттім мен,
Сөзім қалсын «Иман қуған» дейтіндей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсіндім

  • 0
  • 0

Қарасынан алыс жүрмін көмбенің,
Теңім болмай өнердегі төр менің,
Мандымаған жүрісіме өнімсіз,
Бойым балқып, риза боп көрмедім.

Толық

Сабыр, сабыр

  • 0
  • 0

Сабыр, сабыр, тыныштық бер жүрекке,
Лақтырылуға ілінсем де күрекке.
Сойған адам тілгілейді, іреп те,
Оған бола рухыңды жүдетпе.

Толық

Қорланудан жүрегім

  • 0
  • 0

Қорланудан жүрегім,
Қуырылып барады...
Тез таппасам бір емін,
Көкіректі жарады.

Толық

Қарап көріңіз