Өлең, жыр, ақындар

Солай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 563
Бұдан да бұрын өмірден өткен өктемдер,
Жасырды қармен,
желегін жайып көктемдер.
Байлық пен мансап –
бәрі бір жалған, алдамшы,
Жым-жылас етіп жоғалтқан
ізін көк пен жер.
Әзір де, бүгін азуы алты қарыстар,
Гүжілдеп жүрген Арыстан, Бөрі, Барыстар.
«Жер бетін жеңіп,
табанға басып тұрмын» деп,
Көкейін тескен жұлдыз бен
анау ғарыштар...
Келешек – ертең жалғасар солай алмасып,
Періште – аян, шайтани – нәпсі арбасып.
Бәрінен бездім, Аллаһқа адал құл болып,
Қара су болсын бойыма қуат әр қасық!
Түсіндім түгел, түбіне жетпес тамамдап,
Қуғандар өзін арамдап бітер, арандап.
Аллаһтың айтқан ақиқатына бас иіп,
Жалбарынамын, көзімнің жасы тарамдап.
Жер менен көктің,
он сегіз мың ғалам нұр-тағын,
Біз білген алып, білмейтін әлем ұнтағын.
Жаратқан жалғыз ең ірі құдірет – ол Аллаһ,
Осыны ойдан шығармай өссін ұрпағым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан - нәресте

  • 0
  • 0

Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 0
  • 0

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.

Толық

Қарап көріңіз