Өлең, жыр, ақындар

Солай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 435
Бұдан да бұрын өмірден өткен өктемдер,
Жасырды қармен,
желегін жайып көктемдер.
Байлық пен мансап –
бәрі бір жалған, алдамшы,
Жым-жылас етіп жоғалтқан
ізін көк пен жер.
Әзір де, бүгін азуы алты қарыстар,
Гүжілдеп жүрген Арыстан, Бөрі, Барыстар.
«Жер бетін жеңіп,
табанға басып тұрмын» деп,
Көкейін тескен жұлдыз бен
анау ғарыштар...
Келешек – ертең жалғасар солай алмасып,
Періште – аян, шайтани – нәпсі арбасып.
Бәрінен бездім, Аллаһқа адал құл болып,
Қара су болсын бойыма қуат әр қасық!
Түсіндім түгел, түбіне жетпес тамамдап,
Қуғандар өзін арамдап бітер, арандап.
Аллаһтың айтқан ақиқатына бас иіп,
Жалбарынамын, көзімнің жасы тарамдап.
Жер менен көктің,
он сегіз мың ғалам нұр-тағын,
Біз білген алып, білмейтін әлем ұнтағын.
Жаратқан жалғыз ең ірі құдірет – ол Аллаһ,
Осыны ойдан шығармай өссін ұрпағым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние қарайтындай...

  • 0
  • 0

Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...

Толық

Қыз құласа

  • 0
  • 0

Құтылсақ та кешенің құрығынан,
Құйтұрқылар жүр әлі құрып лаң.
Шексіз аспан көрініп шектілікпен,
Қамаудағы қарайды құдығынан.

Толық

...Не деген тойымсыз ек?!

  • 0
  • 0

«Цунамидың толқынын» сезінбедің,
Мойындамай болғанын өзіңде мін.
Сәулең өшкен, санаңда қараңғылық,
Жанып тұрған болса да көзіңде күн.

Толық

Қарап көріңіз