Өлең, жыр, ақындар

Пәктіктің танып білмей биіктігін

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 467
Пәктіктің танып білмей биіктігін,
Дүміне табынады иықтының.
Жіберер арсыздыққа айырбастап,
Құшағын оттай болған сүйктінің.
Ермек қып арзан атақ, ыржалақты,
Қолымен «Қуыршақты» мылжалатты.
Шығарып шың басына жыртқыштығын,
Шыңырауға кісілігін сырғанатты.
Мінеки, бүгінгінің адамдары,
Нәпсінің билігі үстем даламдағы.
Былғаныш сірә осындай болды ма екен,
Жер шары тұрақ болып жаралғалы?!
Барамыз зырлап жер мен күнді айналып,
Ұшып жүр күн шарымыз кімді айналып?
Есепсіз құбылыстың барлығы да,
Алланың әмірімен тұр байланып!
Алланың, адам білмей биіктігін,
Келтірмей кәлимаға ұйып тілін,
Ібіліс балапандар өргізгендей,
Ластығын жер бетіне жиып бүгін.
Мен жердің бөлшегімін әуел бастан,
Аллаға күллі ғалам, тәуелді аспан.
Аттаған әр қадамым қисық па деп,
Именіп қаһарынан зәрем қашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағаздың бетіндегі ізім менің

  • 0
  • 0

Тордағы арыстандай аласұрдым,
Қылғытты тірлігімді қара сұр күн.
Жүрекке қырау қатқан секілденді,
Көрмеген жақсылығын жанашырдың.

Толық

Абайды ойлап, абайлап...

  • 0
  • 0

Абайдан соң ақындар өлең жазып не етеді?
Тыңдаушысы табылса бар қазаққа жетеді.
Оны аз десең аударған адамзаттың ойшылы,
Хафиз, Пушкин, Лермонтов,

Толық

Аллаһтан тілеп арманды

  • 0
  • 0

Аллаһтан тілеп арманды,
Жеткізе гөр деп жалындым.
Өзіне бұрған арнамды,
Тоғаны еттім жанымның.

Толық

Қарап көріңіз