Өлең, жыр, ақындар

Пәктіктің танып білмей биіктігін

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 448
Пәктіктің танып білмей биіктігін,
Дүміне табынады иықтының.
Жіберер арсыздыққа айырбастап,
Құшағын оттай болған сүйктінің.
Ермек қып арзан атақ, ыржалақты,
Қолымен «Қуыршақты» мылжалатты.
Шығарып шың басына жыртқыштығын,
Шыңырауға кісілігін сырғанатты.
Мінеки, бүгінгінің адамдары,
Нәпсінің билігі үстем даламдағы.
Былғаныш сірә осындай болды ма екен,
Жер шары тұрақ болып жаралғалы?!
Барамыз зырлап жер мен күнді айналып,
Ұшып жүр күн шарымыз кімді айналып?
Есепсіз құбылыстың барлығы да,
Алланың әмірімен тұр байланып!
Алланың, адам білмей биіктігін,
Келтірмей кәлимаға ұйып тілін,
Ібіліс балапандар өргізгендей,
Ластығын жер бетіне жиып бүгін.
Мен жердің бөлшегімін әуел бастан,
Аллаға күллі ғалам, тәуелді аспан.
Аттаған әр қадамым қисық па деп,
Именіп қаһарынан зәрем қашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзгеден күтпе жәрдем «келеді» деп

  • 0
  • 0

Өзгеден күтпе жәрдем «келеді» деп,
Аздырып басыңды ілер көгені көп.
Алданба, елес қуып, есің кетер,
Исламнан басқа жолдың көмегі жоқ.

Толық

Айтасың айналам деп озық елге

  • 0
  • 0

Айтасың айналам деп озық елге,
Қарайсың мойыныңды созып өрге.
Ақшамен өлшене ме дәрменіміз?
Кетпейік тоғытылып тозық «еңге!»

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Көп адам көлеңке де күн кешеді,
Дақпыртпен босқа алданып жүр кешегі.
Тығылған көкесіне, апасына,
Өзінше жадында бар «жынды» есебі...

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер