Өлең, жыр, ақындар

Иман күзетші

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 443
Періштем – қатал тергеушім,
Әзәзіл – алдар жақтаушым.
Менмендік – құртар көрнеу сұм,
Сабырым ғана – сақтаушым.
Осыны білер бұл Бегің,
Тізгінін үзді тілінің.
Не сұмдық, көкіп – үргенім?!
Жаралап жанын тірінің...
Шайтанның досы – ызалық,
Шатқаяқтатып жығады.
Қысылдым жаман қызарып,
Жүрегім сонсоң жылады.
Ашқанша ізет ұйқысын,
Дөкірлік құрды үстемдік.
Болдым да шықтым итқұсың,
Жүйкеме қайдан түскен құрт?
Ақылға мүлдем қонбайтын,
Пенделік дертке не дейсің?!
Ібілістерден қорғайтын,
Күзетшім Иман, жеберсің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мазалайды

  • 0
  • 0

Қайтейін дүниенің дүр екенін,
Сүйретіп ластап жүр кір етегін.
Жетеді «жауынгерлер» алтынға құл,-
Олар көп... қайтіп қана күресемін?

Толық

Өкпе

  • 0
  • 0

Өкпелейміз көсемге, патшамызға,
Апарды деп қатерлі аспа-құзға.
Өкпелейміз мол жеміс бермеді деп,
Баптай алмай қуратқан бақшамызға.

Толық

Айтарым

  • 0
  • 0

Дауы бар, жаласы бар,
Меншілдік өктемдік бар.
Тыңдасаң жан ашығар,
Есінде көп кемдік бар,

Толық

Қарап көріңіз