Өлең, жыр, ақындар

Тозақтың елестейді ұшқындары

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 480
Өліммен бітер болса қасіретің,
Сүйектен сыпырылып жасық етің.
Қажеті қанша дейсің қорқыныштың,
Аузыңа құйылса да тасып өтің...
Шаттығың қайғы-мұңың өлімменен,
Тиылса, ендігәрі көрінбеген
– Жөн – дейсің!
Олай емес, жалғасады...
Еркіңмен жата алмайсың қабірде кең.
Тәңірге тәнің өліп, жан қайтады,
Молаңды дөң басына жарбайтады.
Күнәңды азап келіп аралайды,
Рухың мәңгі бітпес зарды айтады...
Тоқтамас өлімменен істің бәрі,
Үскірік бойдан асар қыстың қары.
Жіберген пенделікпен қатемді ойлап,
Тозақтың елестейді ұшқындары...
Өліммен сарқылмайды соның бәрі,
Паспортым – «иман бар ма» қолымдағы.
Іздедім жан ұшыра жарық әлем,
Қуғыншым – мың әзәзіл соңымдағы.
Ешқашан қорықпаймын өлемін деп,
Тілеймін «иманы бар бер өлім» деп.
Аллаһқа ұнау үшін екі әлемде,
Күн кешем рухымның қорегін «жеп»...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам деп менің атым қойылғасын

  • 0
  • 0

Адам деп менің атым қойылғасын,
Тұрады жүректе иман, ойымда шын.
Білемін, барлығынан биік тұрар,
Есімім Аллаһ берген жойылмасын.

Толық

Өртеніп менің өзегім

  • 0
  • 0

Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.

Толық

Тілім барда, дінім барда алыппын

  • 0
  • 0

Ел дегенде, неге қаным қызбайды?
Кейде үскірік... ірге жағым мұздайды.
Мың ой келіп, мидың ішін шимайлап,
Жүрек байғұс байыз таппай сыздайды.

Толық

Қарап көріңіз