Өлең, жыр, ақындар

1932

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 689
«Қаратаудың басынан көш келеді...
Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді...»
Көшпелі ата қазақ нар қомында,
Бостандық, кендік аңсап өскен еді.
Халқымның өмірінің гүл атқаны —
Таулардай туған жерге тұрақтады.
Басынан баяны мол бақыт көшпей,
Тұрақтады өзімен мұрат, бағы.
Келешегін қазағым көріпті алдан,
Қасиетті халқыммен жолықты арман
Шөлдеген қайта тұрды Қарақұмдар,
Нарлардай ұлы жолда шөгіп қалған.
Оңтүстік,
батыс,
шығыс,
терістік ел,
Өмір өзі кеңейтті өрісті кең,
Өзі көшпей қазақтың қазір даңқы
Көшіп жүр ата мекен —
Жер үстімен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәйгелерде дес бермей

  • 0
  • 0

Бәйгелерде дес бермей,
Оза шауып, төске озған.
Бар қуатын ескермей,
Көкке қолын кеш созған.

Толық

Мәңгілік ел

  • 0
  • 0

Мәңгілік Ел дегенде,
Күнді ойлаймын, күткен талай сағына,
Бұл Қазақтың біткен мынау бағына,
Мәңгілік ел дегенде,

Толық

Адамның бар өмірі Күн мен Түнде

  • 0
  • 0

Адамның бар өмірі Күн мен Түнде,
Шуқа отын беретін гүл мен жерге.
Жүрек сөзін жеткізер дүниеге,
Ақын сөзін айтады Тіл мен Елге.

Толық

Қарап көріңіз