Өлең, жыр, ақындар

1932

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 732
«Қаратаудың басынан көш келеді...
Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді...»
Көшпелі ата қазақ нар қомында,
Бостандық, кендік аңсап өскен еді.
Халқымның өмірінің гүл атқаны —
Таулардай туған жерге тұрақтады.
Басынан баяны мол бақыт көшпей,
Тұрақтады өзімен мұрат, бағы.
Келешегін қазағым көріпті алдан,
Қасиетті халқыммен жолықты арман
Шөлдеген қайта тұрды Қарақұмдар,
Нарлардай ұлы жолда шөгіп қалған.
Оңтүстік,
батыс,
шығыс,
терістік ел,
Өмір өзі кеңейтті өрісті кең,
Өзі көшпей қазақтың қазір даңқы
Көшіп жүр ата мекен —
Жер үстімен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен халқымның жүрегімен жырладым...

  • 0
  • 0

Ерекше Құдай берген бір бағым,
Мен халқымның жүрегімен жырладым.
Ақын болсам, азабыммен ақынмын,
Тұлға болсам, қазағыммен тұлғамын.

Толық

Асыл жандар – ел көркі

  • 0
  • 0

Асыл жандар – ел көркі,
Жасыл шөптер – жер көркі.
Бала – бізге бала емес,
Ұлы Құдай перзенті.

Толық

Түнмен сырласу

  • 0
  • 0

Түнге тіл біткенде,
Сырласып сыр бүккен бе?
Кеудесін ақтармайды,
Көрінген кім біткенге.

Толық

Қарап көріңіз