Өлең, жыр, ақындар

1932

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 644
«Қаратаудың басынан көш келеді...
Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді...»
Көшпелі ата қазақ нар қомында,
Бостандық, кендік аңсап өскен еді.
Халқымның өмірінің гүл атқаны —
Таулардай туған жерге тұрақтады.
Басынан баяны мол бақыт көшпей,
Тұрақтады өзімен мұрат, бағы.
Келешегін қазағым көріпті алдан,
Қасиетті халқыммен жолықты арман
Шөлдеген қайта тұрды Қарақұмдар,
Нарлардай ұлы жолда шөгіп қалған.
Оңтүстік,
батыс,
шығыс,
терістік ел,
Өмір өзі кеңейтті өрісті кең,
Өзі көшпей қазақтың қазір даңқы
Көшіп жүр ата мекен —
Жер үстімен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен халқымның жүрегімен жырладым

  • 0
  • 0

Ұлы өзендей бір аялдап тұрмадым,
Толқын болып алас ұрып тұнғаным,
Мен халқымның тілегімен санасып,
Мен халқымның жүрегімен жырладым.

Толық

Әкем Нағашыбай Сарыұлына

  • 0
  • 0

Әкем Нағашыбай Сарыұлына
Ей, дүние, мен осы қайда асықтым
Өмірімнің өлеңді айнасы ұқтым.
Табам деп інжу-лағыл талай ақын,

Толық

Көкте күні шуақты

  • 0
  • 0

Көкте күні шуақты,
Бәйтерегі қуатты.
Туған жерге Қазақ пен
Талдар ғана тұрақты!

Толық

Қарап көріңіз