Өлең, жыр, ақындар

Толқын

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 679
Дүние – толқын, бетіндей ол теңіздің,
Бірінен соң бірі жатқан ұласып.
Әмірімен Аллаһ деген Иеміздің
Кетер бәрі көкжиек пен қыр асып...
Дөңбекшіген, аунақшыған ақжалдар,
Аспандата ақ маржанын шашады.
Қайда Бұхар, қайда Абай, Мағжандар,
Майқы би мен қайда қазақ Асаны?!
Толқындардың шым түбінде мың ғажап,
Көзің жетпес көрінбейтін қараңғы.
Жел соққанша былқ етпейді бұл қазақ,
Бір қозғалса батырады қараңды...
Дүние – толқын, жалған бәрі, қас қағым,
Жалғастырған адамзаттың тізбегін.
Біз барамыз жүректе үрей, баста мұң,
Күнде сезіп келе жатқан күз демін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзгеден күтпе жәрдем «келеді» деп

  • 0
  • 0

Өзгеден күтпе жәрдем «келеді» деп,
Аздырып басыңды ілер көгені көп.
Алданба, елес қуып, есің кетер,
Исламнан басқа жолдың көмегі жоқ.

Толық

Абайды ойлап, абайлап...

  • 0
  • 0

Абайдан соң ақындар өлең жазып не етеді?
Тыңдаушысы табылса бар қазаққа жетеді.
Оны аз десең аударған адамзаттың ойшылы,
Хафиз, Пушкин, Лермонтов,

Толық

Адам деп менің атым қойылғасын

  • 0
  • 0

Адам деп менің атым қойылғасын,
Тұрады жүректе иман, ойымда шын.
Білемін, барлығынан биік тұрар,
Есімім Аллаһ берген жойылмасын.

Толық

Қарап көріңіз