Өлең, жыр, ақындар

Толқын

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 654
Дүние – толқын, бетіндей ол теңіздің,
Бірінен соң бірі жатқан ұласып.
Әмірімен Аллаһ деген Иеміздің
Кетер бәрі көкжиек пен қыр асып...
Дөңбекшіген, аунақшыған ақжалдар,
Аспандата ақ маржанын шашады.
Қайда Бұхар, қайда Абай, Мағжандар,
Майқы би мен қайда қазақ Асаны?!
Толқындардың шым түбінде мың ғажап,
Көзің жетпес көрінбейтін қараңғы.
Жел соққанша былқ етпейді бұл қазақ,
Бір қозғалса батырады қараңды...
Дүние – толқын, жалған бәрі, қас қағым,
Жалғастырған адамзаттың тізбегін.
Біз барамыз жүректе үрей, баста мұң,
Күнде сезіп келе жатқан күз демін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абайын ұрпақ таныса

  • 0
  • 0

Шанағын көздің жас кептей,
Биікке қадам басты ептей.
Тәуелсіз елге айналды,
Абайын халқы әспеттей.

Толық

Көкпар десе...

  • 0
  • 0

Көкпар жайлы айтқан сайын жетілем,
Ат үстінде азамат боп бекігем.
Желдей естім жарыстарда көппенен,
Жүйрік міндім аса бере жетіден.

Толық

Мазалайды

  • 0
  • 0

Қайтейін дүниенің дүр екенін,
Сүйретіп ластап жүр кір етегін.
Жетеді «жауынгерлер» алтынға құл,-
Олар көп... қайтіп қана күресемін?

Толық

Қарап көріңіз