Өлең, жыр, ақындар

Намыс оты лапылдап өзегімнен

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 519
Намыс оты лапылдап өзегімнен,
Өн бойымды күйдірсе жалындатып.
Қайтіп қана қорлыққа төземін мен,
Жарқ етпеген өлім ғой жанып жатып.
Өктемдік пен төзбеймін жолсыздыққа,
Оспадарлық көрсетсе, кектенемін.
Есе кетіп, қор болдық онсыз қыртқа,
Бейпілдерге «тоқтат сен» деп келемін.
Қыңыр сөзді жек көрдім, көтермедім,
Ыза басқа тебеді қаным керіп.
Кім біледі мен де асып кетер ме едім?
Түсіреді сабама Сабыр келіп.
Күйдіргенде жүректі намыс қарып,
Ұмытамын шатынап өзімді-өзім,
Ымыраның ауылы алыс қалып,
Найза ұшқындар ойнайды көзімде мың.
Білмегендей бейсауат қала алмаймын,
Жәбірленген пендеге жақтасамын.
Сонсоң барып иманға алаңдаймын,
Өртенгенде ұяттан ақ бас арым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлттан аршып

  • 0
  • 0

Асып кеткен түйелідей құм белден,
Бұлдыр-бұлдыр күдер үздім күндерден.
Нарық бізді парықсыз қып жіберді,
Мынау пасық дүниені кім көрген?

Толық

Қырықтың бесіндемін

  • 0
  • 0

Қырықтың бел асар жас бесіндемін,
Өткізген есімде жыл, есімде күн.
Көп кісі ұмытса да тірлік жеңіп,
Ұлт ұлы деген жанның есіндемін.

Толық

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 0
  • 0

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер