Өлең, жыр, ақындар

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 629
Өзгелердің миын шұқыр кездікпен,
Ақымақтан құтылмадық, ездіктен.
Жүрегімді жирендіріп қырттығы,
Тікен болып қадалады сөз біткен.
Өзін-өзі ұлы санап лағады,
Қалықтайды жерге тимей табаны.
«Сері де өзі, әнші де өзі» жар салар,
Қойып алған толық балл мен бағаны.
Қалжыраған ақынсымақ қарттарым,
Шеттеріңнен болып жүрсің нарт бәрің.
Қаратауда бір жықсаң да әкемді,
Ойлатпай ма ұлы дүбір арттағы үн?!
Сөздері лас, ойлары бар бықсыған,
Бар пиғылын нәпсі жайлап, лықсыған.
Азғындаған ағалар жүр арада,
Ілесем деп менің де көп іс, күнәм.
Тағдырына таба алмаған тиянақ,
Сөзі шірік, «қыздар қайда, құй арақ...».
Өнегесіз, берекесіз тірлікпен,
Мылжың «жазғыш» – уақытқа қиянат!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір – шуақ,
Өмір – жаңбыр,
Өмір – қар,
Өмір – аяз,

Толық

Цунами

  • 0
  • 0

Цунамидың толқыны жайпап өтті жеті елді,
Мол шығынмен бір тосын өз міндеті өтелді.
Үнді мұхит тулап бір адамзатқа ой салды,
Тұншықтырып деміне қатты-қатты жөтелді.

Толық

Нәпсі

  • 0
  • 0

Таразыны бұрыннан дәл басатын,
Нәпсі менен қанағат арбасатын.
Өшіккенмен жеңе алмай бірін-бірі,
Ми ішінде күресі жалғасатын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар