Өлең, жыр, ақындар

Сабыр, сабыр

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1927
Сабыр, сабыр, тыныштық бер жүрекке,
Лақтырылуға ілінсем де күрекке.
Сойған адам тілгілейді, іреп те,
Оған бола рухыңды жүдетпе.
Иә, Дәуке, мадақ сөзге құлағың
Үйір болып, биіктеген тұрағың.
Өмір деген кейде саған безбүйрек,
Маңдайыңнан сипай бермес, шырағым!
«Асекеңнен аспайсың» деп мұқалтып,
«Ал, Жәкеңе жетпейсің» деп жұқартып.
Түңілдіріп жібереді түртпектеп,
Қалмағандай көз алдымда ұтар түк.
Сөзім зая, ойым өтпей осы күн,
Санасына жетпей жатыр кесімім.
Жат пиғылмен тыжырына қарайды,
Өлеңімнің ашпай тұрып есігін...
Жыр жұға ма, сөз өтер ме, дари ма ән,
Мынау пенде, мендей құлды тани ма?
Жазғандарым – Жаратқанға мінәжат,
Көктеткенім көкіректен – ар, иман.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арғыменен бергіні естіп өскен

  • 0
  • 0

Арғыменен бергіні естіп өскен,
Таразылап тарихты кескілескен,
Қатігездік заманның балғасына,
Жүрегімді еріксіз төстік еткем.

Толық

Айтарым

  • 0
  • 0

Дауы бар, жаласы бар,
Меншілдік өктемдік бар.
Тыңдасаң жан ашығар,
Есінде көп кемдік бар,

Толық

Өртеніп менің өзегім

  • 0
  • 0

Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.

Толық

Қарап көріңіз