Өлең, жыр, ақындар

Өзімді айыптау

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 469
Шыдамсыз, төзімі жоқ, күйгелекпін,
Көмейге көп сөз жетер кимелеп тым.
Жадырап атқан таңдай жүре алмаймын,
Тартады түнегіне сүйрелеп түн.
Әрең тұр жыртылуға жүйкем жидіп,
Ақылым айта алмай тұр икем, билік.
Төгілген ашу – дұспан, жанармайдай,
Оттық боп жақын келіп тисең күйдік.
Сабырды сарқып алған сорлы басым,
Жүректі босқа жаншып, қор қыласың.
Адассам ақылымнан алты секунд,
Айналам – шимай-шатпақ, ор-құласын.
Қоймайды сүйрелеңдеп тілім бұзық,
Болмай тұр күнім – күлкі, түнім – қызық.
Жүрекке жүгінгеннен басқа жол жоқ,
Ұятқа қалдыратын үнімді үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бас көтеру

  • 0
  • 0

Бас көтеру...
ол өзімді құтқарғаным сұмдықтан,
Аял таппай шарқ ұрамын
Азиядай құрлықтан.

Толық

Аспан асты

  • 0
  • 0

Ойларым мақсат еткен тірліктегі,
Қаншама қамшы бастым, бір бітпеді.
Ғұмырдың қырық жылын қыр асырдым,
Сонда да жұрттан асып, білдік нені?!

Толық

Қағаздың бетіндегі ізім менің

  • 0
  • 0

Тордағы арыстандай аласұрдым,
Қылғытты тірлігімді қара сұр күн.
Жүрекке қырау қатқан секілденді,
Көрмеген жақсылығын жанашырдың.

Толық

Қарап көріңіз