Өлең, жыр, ақындар

Қорланудан жүрегім

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 562
Қорланудан жүрегім,
Қуырылып барады...
Тез таппасам бір емін,
Көкіректі жарады.
Тапталудан жүрегім,
Қансырады жаншылып.
Түнек болды түр-өңім,
Көзін жұмды қанша үміт.
Найзаланып тесілді,
Шоқпар тиіп езілді.
Арман-тілек кесілді,
Дүние тар сезілді.
Құлшылықтар құлшынған,
Таяз болды жадағай.
Тілім қан боп қыршылған,
Қан-қақсадым жарадай.
Соққы келіп соқты кеп,
Есеңгіреп құладым.
Ауыруым кетті үдеп,
Тітіркенді құлағым.
О, Жаратқан, бір Алла,
Бердің маған жыр айдын.
Қолым жетті Құранға,
Мінажат қып жылаймын.
Сен риза бол, Ием,
Соқыр көзім торланба!
195
Үнсіз тыңдап мөлием,
Кеудем шерге толды, Алла...
Қайтып бабын табамын,
Мінезім бар ең шадыр?
Жерге тимей табаным,
Қызмет етуге бер сабыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқылының парқы не ояуменен

  • 0
  • 0

Ұйқылының парқы не ояуменен,
Өлі тәнге оны мен таяу дер ем.
Көзі ашықты ақ нұрлар аймаласа,
Ұйқы қоңыр қоршалар бояуменен.

Толық

Осылай

  • 0
  • 0

Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,

Толық

Үйсін обалары

  • 0
  • 0

Біреудің ордасын біреу күйреткен,
Асау айғырлар адам денесін сүйреткен.
Дұспандық жеңіп сый кеткен,
Жауызға заман –

Толық

Қарап көріңіз