Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімнің киесінен қорықтым

  • 31.03.2021
  • 0
  • 0
  • 315
Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!

Іңір қақса маңдайынан сәрінің,
Кіл күнгейге серік болар кәрі-мұң.
Жұлдыздардың жанарынан гүл жинап,
Үр қыздардың күнәсіне «жарыдым».

Түн иеме тұсалып қап ойыным,
Талай мәрте соқтым түннің сойылын.
Енді өзімді ұстап берсем өзгеге,
Енді өзімнен күте алмаймын қайырым!

Қорғансызды қорғайтындай қорық-түн,
Ойынымнан бақыт емес, сор ұттым.
Өмірімнің иесінен қаймықпай,
Өлеңімнің киесінен қорықтым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лемаршал рухымен сурласу

  • 0
  • 0

Жібіңді ей, жалған есіп көремін,
Жығыла берсем де жарға кеп...
Өмірдің лайын кешіп келемін,
...Тазарар күні барма деп...

Толық

Антарктида

  • 0
  • 0

Екеуміздің демімізге тұншығып
Антарктида.
Көз ұшында көлбеңдейді алып мұз,
Түз желіне тоңбай біз-ақ қалыппыз.

Толық

...тірі болсам...

  • 0
  • 0

Қою қара іңір...
Менің көгім күрсінеді
Талып жетіп құлақтарға дауысы...
Қалаға әрең жеткен бұл дыбыс...

Толық

Қарап көріңіз