Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімнің киесінен қорықтым

  • 31.03.2021
  • 0
  • 0
  • 271
Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!

Іңір қақса маңдайынан сәрінің,
Кіл күнгейге серік болар кәрі-мұң.
Жұлдыздардың жанарынан гүл жинап,
Үр қыздардың күнәсіне «жарыдым».

Түн иеме тұсалып қап ойыным,
Талай мәрте соқтым түннің сойылын.
Енді өзімді ұстап берсем өзгеге,
Енді өзімнен күте алмаймын қайырым!

Қорғансызды қорғайтындай қорық-түн,
Ойынымнан бақыт емес, сор ұттым.
Өмірімнің иесінен қаймықпай,
Өлеңімнің киесінен қорықтым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Химиямын

  • 0
  • 0

Кеше мен -
У іштім -
Сен су ішкен кесемен.
Өлмедім, өнбедім -

Толық

Әлемге керекпін Мен!

  • 0
  • 0

Жанардың қуысында,
Жазбаған жатыр әнім.
Жүрегім, уысыңда,
Жамылар топырағым!

Толық

2-хат

  • 0
  • 0

Сен жүрген жолдың бәрі,
Сезімге тәуелді ме?
Тіл қатшы, Мұңның Жары –
Сезбеппін әуелгіде.

Толық

Қарап көріңіз