Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімнің киесінен қорықтым

  • 31.03.2021
  • 0
  • 0
  • 396
Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!

Іңір қақса маңдайынан сәрінің,
Кіл күнгейге серік болар кәрі-мұң.
Жұлдыздардың жанарынан гүл жинап,
Үр қыздардың күнәсіне «жарыдым».

Түн иеме тұсалып қап ойыным,
Талай мәрте соқтым түннің сойылын.
Енді өзімді ұстап берсем өзгеге,
Енді өзімнен күте алмаймын қайырым!

Қорғансызды қорғайтындай қорық-түн,
Ойынымнан бақыт емес, сор ұттым.
Өмірімнің иесінен қаймықпай,
Өлеңімнің киесінен қорықтым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

2-хат

  • 0
  • 0

Сен жүрген жолдың бәрі,
Сезімге тәуелді ме?
Тіл қатшы, Мұңның Жары –
Сезбеппін әуелгіде.

Толық

4-хат

  • 0
  • 0

Жақындау қиын саған,
Құсадан өлер ішім.
Өзіме тиым салам,
Сен соған сенемісің?

Толық

6-хат

  • 0
  • 0

Сен, я сенбе, күнім, менің сөзіме,
Сенің көзің жүрегімді түйреген.
Ғашық болу арқылы мен өзіңе,
…Өмір сүріп үйренем…

Толық

Қарап көріңіз