Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 664
(жан анам Жаңылдыққа)

Еміренген ботасына, жан-ана,
Қанша сүйсе мейірі оның қана ма?
Өкініш-ай, енді ержеткен шағыңда,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.
Өкініш-ай, енді ержеткен шағында,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.
Тұншығамын өкініштен бықсыған,
Жан сырымды, кімге қалай ұқтырам?
Анасының нұр дидарын еске алып,
Толса жүрек, іссе көмей ұқты, жан.
Анасының нұр дидарын еске алып,
Толса жүрек, іссе көмей ұқты, жан.
Қайдасың сен — мейірімнің бұлағы? —
Сағыныштан сарғаяды құрағың.
Бастау алып бір өзіңнен, анашым,
Бара жатыр жанды тербеп жыр-ағын.
Бастау алып бір өзіңнен, анашым,
Бара жатыр жанды тербеп жыр-ағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт

  • 0
  • 0

Сарғайғанда тіршіліктен сән кетіп,
Көз ұшында – сүрген өмір, әндетіп.
Торыққанда тағдыр иттен жиреніп
Үлгердің ғой – Үміт, Үміт сен жетіп.

Толық

Жан азығым — атамның мұралары

  • 0
  • 0

Асқақ сөйлеп, тыңда деп теңіз ұлын,
Дейтін ылғи "мен Арал егізімін!".
Еркесімін елімнің, еркін қазақ,
Мен Аралдың, — дейтін ол, — лебізімін!

Толық

Мен жалғызбын

  • 0
  • 0

Мен жалғызбын... Солай ма екен барша жан,
Жолдас-жора, дос-жарандар тарқаған.
Отыр ма екен бір-бір інге тығылып,
Жабырқай ма ойдан, тойдан шаршаған.

Толық

Қарап көріңіз