Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 406
(жан анам Жаңылдыққа)

Еміренген ботасына, жан-ана,
Қанша сүйсе мейірі оның қана ма?
Өкініш-ай, енді ержеткен шағыңда,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.
Өкініш-ай, енді ержеткен шағында,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.
Тұншығамын өкініштен бықсыған,
Жан сырымды, кімге қалай ұқтырам?
Анасының нұр дидарын еске алып,
Толса жүрек, іссе көмей ұқты, жан.
Анасының нұр дидарын еске алып,
Толса жүрек, іссе көмей ұқты, жан.
Қайдасың сен — мейірімнің бұлағы? —
Сағыныштан сарғаяды құрағың.
Бастау алып бір өзіңнен, анашым,
Бара жатыр жанды тербеп жыр-ағын.
Бастау алып бір өзіңнен, анашым,
Бара жатыр жанды тербеп жыр-ағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Күй тартсам ғой ағыл-тегіл төгіліп,
Тыңдаған жан тұрса жаны езіліп.
Болса ішінде құралай көз бір сұлу,
Шықпай тұрған тек жаны бар үзіліп.

Толық

Маңғыстауым

  • 0
  • 0

Көз суарар ну да жоқ есің кетіп,
Мәуе де жоқ талмайтын несіп етіп.
Ғажап... қалай таңдаған әулиелер —
Маңғыстауды мәңгілік бесік етіп?

Толық

Аяныш

  • 0
  • 0

Осы ойыңмен, сен, бейшара жандайсың,
Шала бықсып, өмірде еш жанбайсың.
Бірін емес оның тауып аларсың,
Қара қазан сатып ала алмайсың.

Толық

Қарап көріңіз