Өлең, жыр, ақындар

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 713
Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!
Содан құнын бұл жалғанның ұғынғам,
Содан еркін, тәуелсіздеу бүгінгі ән.
Кісілікті, ізгілікті жырлайын,
Түсіргенше жұлып қайта тұғырдан.
Ренжімен жолым болмай жүрсе де,
Қуанамын болар-болмас нәрсеге.
Дүниенің бар байлығы менде енді,
Қақпасам да етігіме бір шеге.
Кешірімшіл болып алдым бәріңе,
Өсекшілді жібермеймін әріге.
Ей ағайын! Уайымым — жаныңды,
Суаратын бастауыңның нәрі не?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күрес

  • 0
  • 0

Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.

Толық

Мен жалғызбын

  • 0
  • 0

Мен жалғызбын... Солай ма екен барша жан,
Жолдас-жора, дос-жарандар тарқаған.
Отыр ма екен бір-бір інге тығылып,
Жабырқай ма ойдан, тойдан шаршаған.

Толық

Жалған емес, дүние жалған емес

  • 0
  • 0

О, жарық Күн, бір атып, бір бататын,
О, Аналар!, тірлік боп тіл қататын —
Сен екеуің бастауы жанымыздың,
Сендер ғана көз жасты құрғататын.

Толық

Қарап көріңіз