Өлең, жыр, ақындар

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!
Содан құнын бұл жалғанның ұғынғам,
Содан еркін, тәуелсіздеу бүгінгі ән.
Кісілікті, ізгілікті жырлайын,
Түсіргенше жұлып қайта тұғырдан.
Ренжімен жолым болмай жүрсе де,
Қуанамын болар-болмас нәрсеге.
Дүниенің бар байлығы менде енді,
Қақпасам да етігіме бір шеге.
Кешірімшіл болып алдым бәріңе,
Өсекшілді жібермеймін әріге.
Ей ағайын! Уайымым — жаныңды,
Суаратын бастауыңның нәрі не?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйелдер

  • 0
  • 0

Өзіңе балап, әлемді ерлер ұмытқан,
Бөбектер сусап, нәр алған сенен, тұнықтан.
Жаулығың сенің бір үйлі жанға шатыр боп,
Жанарың сенің бір үйлі жанды жылытқан.

Толық

Адам мен адам

  • 0
  • 0

Адамды адам өсірді, көкке самғатты,
Адамды адам жар етті, сүйіп таңдапты.
Оқ атса бірі оңдырмай жара түсіріп,
Жарасын таңып, біреуі сосын қамдапты.

Толық

Ыстық-Ата өзені

  • 0
  • 0

Басып-жаншып бір-бірін аласұрып,
Ақ толқындар асыққан жан ұшырып.
Көрінгенмен сұрапыл, соқыр күш боп,
Дейді, байке, бұнда да бар тіршілік.

Толық

Қарап көріңіз