Өлең, жыр, ақындар

Шын жылап көріп пе едің ғұмырыңда

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 1026
Шын жылап көріп пе едің ғұмырыңда,
Айналып қасіреттің шығырында.
Өзіне шақ қайғысы болады ғой,
Ақылы тайыздың да, ұлының да.
Қызық күн тоса бермес ұдайы алдан,
Кей кезде шытынайды шынайы арман.
Сондайда мұң сіміріп, қысылмай-ақ,
Жақсы да адамша бір жылай алған!
Мұң деген тағдырыңның бір өлеңі,
Сонымен табылатын жүрек емі.
Ағыл-тегіл жаңбырдан соңғы жердей,
Шын жылау – жан дүниеңнің түлегені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкем де болған, шешем де болған мұңдарым

  • 0
  • 0

Әкем де болған, шешем де болған мұңдарым,
Ешкімге сенбей, сендерді ғана тыңдадым.
Иілсем-дағы боранның тұрып өтінде,
Сынбадым,

Толық

Шың басынан сырғыған көшкін мен едім

  • 0
  • 0

Шың басынан сырғыған көшкін мен едім,
Өстім дедемім, немесе өштім демедім.
Басып та жаншып жүргенмен әлде біреулер,
Телмірмеді әйтеуір ешкімге өлеңім.

Толық

Өлеңге ауды бүгін тағы толғағым

  • 0
  • 0

Өлеңге ауды бүгін тағы толғағым,
Өлең еді туғаннан-ақ қорғаным.
Мына заман бетпақ, арсыз, байдікі,
Кедей ақын жырлап өтер ел қамын.

Толық

Қарап көріңіз