Өлең, жыр, ақындар

Сықыр да сықыр бөтелке дорбамда мынау

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 477
Сықыр да сықыр бөтелке дорбамда мынау,
Өмірде мұндай мүжіліп, қор болмадым-ау.
Сұқтана қарап әркімнің ішкен-жегеніне
Жылап та келіп шағынған, подвалдарым-ау.
Жадыланған санам да сығылады ойдан,
Табыла қойсын мендейге құбыла қайдан.
Әкемнің қоңыр дауысы құлақтан кетпей,
Өкіріп тұрып жылағам, кім ұғады, айнам?
Мен тілек еткен шырқырып көсеге де оңбай,
Қасқалдақ қаны – шарапқа кесе де толмай,
Күңіренген қуыс айналып тозаққа бір сәт,
Қырылып қалды кеудемде нешеме торғай.
Подвалдарым-ау, сасыған сызын сыйлаған,
Өзіңе енсем жадырап, жүзім шираған.
Кемсіткен мені пенденің көзінен қашып,
Еріді сенде кеудеме мұзым сыймаған.
Езуімдегі темекі – қасқырдың көзі,
Осы ма еді кездескен жақсы ұлдың тезі.
Бәрі де безді ұмытып, мен де безіндім,
Тағдырым, айтшы, шарапқа тапсырдың ба өзі?
Көрінсем жұртқа жиреніп, мұрынын басып,
Сөз етер мені сыртымнан былығымды ашып.
Ағама тағы жамандап қыбын қандырар,
Отырған жеңгем омалып бұрымын қасып.
Ішімді бүрген зәріме басыртқы қайда,
Білмеймін, мендік шыбын жан асықты қайда?
Тамшы дәміне шараптың айырбастап ем,
Пыш-пышын мінген айнала пасықты майда.
Тауыса көрме ендігі амалымды Алла,
Сахинамамды жазайын талабым барда.
Басым да сынып барады, солқылдап шекем,
Кесеңді берші, ей, Сахи, шарабың бар ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балаш апа

  • 0
  • 0

Жетім кемпір бір өзі қой бағатын,
Жетім тамды жеті рет айналатын.
Сырқыраған тізесін шандып байлап,
Күбір-күбір сөйлейтін, ойланатын.

Толық

Жүрегімді келіп бір назға орағым

  • 0
  • 0

Жүрегімді келіп бір назға орағым,
«Өлеңім» деп өзімше мәз боламын.
Сырт айналып бәрі де жүре берді,
Кімге керек қатықсыз сөз, қарағым.

Толық

Жан жаңбыры

  • 0
  • 0

Бозторғайды оятқан жан жаңбырың,
Түркілеген ұйқыңды таңнан бұрын,
Көңіліңде бүр атып арман гүлің,
Өзек еттің өзіңе жалған жырын.

Толық

Қарап көріңіз