Өлең, жыр, ақындар

Қыңсыладың қиналып, арсылдамай

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 337
Қыңсыладың қиналып, арсылдамай,
Екеумізді кім сірә, керек етсін?
Жаралғаннан болып ең арсыз малай,
Зарлағанда құдайға не демексің?
Ойламап ем жылар деп сені бұлай,
Көріпсің ғой, байғұсым, көресіңді.
Обал бопты-ау, өзіңе серігім-ай,
Жұлып ала жаздапты өңешіңді.
Азулылар тартып жеп тапқаныңды,
Келдің бе сен тағы да ызаланып.
Теріс мінгізе аламын атқа кімді,
Барғаныммен оларға мұз оранып.
Білем, төбет, жайыңды білем, міне,
Білем сендік намыстың таптағанын.
Азулыға бар жұмыс тірелді де,
Әлсіздердің шеттетті жақпағанын.
Пана таппай ешкімнің қалқасынан,
Тірі кеуде айрылды бағасынан.
Сен де кеттің иттердің ортасынан,
Мен де кеттім адамдар арасынан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егіз шумақтар

  • 0
  • 0

Арманымды асқақтау танып биік,
Құшағымда тұрып ең жанып, күйіп.
Кете бардың қайтейін, оралмастан,
Түсіне алмай жаныма салып күйік.

Толық

Рас, көке, бұл айтқаның, таң қалатын сөз еме

  • 0
  • 0

Рас, көке, бұл айтқаның, таң қалатын сөз емес,
Шүлдірлеген мына бізге кімдер мылтық кеземес.
Желтоқсаггың жолбарысы көш бастаған сен едің,
Алтын басты көкбөоі едік, жылтыраға жез емес.

Толық

Қара талдар

  • 0
  • 0

Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.

Толық

Қарап көріңіз