Өлең, жыр, ақындар

Қыңсыладың қиналып, арсылдамай

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 353
Қыңсыладың қиналып, арсылдамай,
Екеумізді кім сірә, керек етсін?
Жаралғаннан болып ең арсыз малай,
Зарлағанда құдайға не демексің?
Ойламап ем жылар деп сені бұлай,
Көріпсің ғой, байғұсым, көресіңді.
Обал бопты-ау, өзіңе серігім-ай,
Жұлып ала жаздапты өңешіңді.
Азулылар тартып жеп тапқаныңды,
Келдің бе сен тағы да ызаланып.
Теріс мінгізе аламын атқа кімді,
Барғаныммен оларға мұз оранып.
Білем, төбет, жайыңды білем, міне,
Білем сендік намыстың таптағанын.
Азулыға бар жұмыс тірелді де,
Әлсіздердің шеттетті жақпағанын.
Пана таппай ешкімнің қалқасынан,
Тірі кеуде айрылды бағасынан.
Сен де кеттің иттердің ортасынан,
Мен де кеттім адамдар арасынан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Су құйдым отқа арша да жанса

  • 0
  • 0

Су құйдым отқа арша да жанса,
Өлеңді жырттым парша да парша.
Өзімді көміп райдан қайттым,
Көңілім одан қалса да қанша.

Толық

Тумын қаған

  • 0
  • 0

Басын қосқан Ғұндардың
Тумын деген ер еді,
Әлі күнге өшпеген
Ерлігі мен дерегі,

Толық

Кендебайға

  • 0
  • 0

Қайран өлең қасқырдың өтін ішті,
Өлеңімнен қалғанын жетім ішті.
Өлең өліп барады өлкемдегі,
«Бұлқынғанмен бұза алмай бекіністі».

Толық

Қарап көріңіз