Өлең, жыр, ақындар

Қыңсыладың қиналып, арсылдамай

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 362
Қыңсыладың қиналып, арсылдамай,
Екеумізді кім сірә, керек етсін?
Жаралғаннан болып ең арсыз малай,
Зарлағанда құдайға не демексің?
Ойламап ем жылар деп сені бұлай,
Көріпсің ғой, байғұсым, көресіңді.
Обал бопты-ау, өзіңе серігім-ай,
Жұлып ала жаздапты өңешіңді.
Азулылар тартып жеп тапқаныңды,
Келдің бе сен тағы да ызаланып.
Теріс мінгізе аламын атқа кімді,
Барғаныммен оларға мұз оранып.
Білем, төбет, жайыңды білем, міне,
Білем сендік намыстың таптағанын.
Азулыға бар жұмыс тірелді де,
Әлсіздердің шеттетті жақпағанын.
Пана таппай ешкімнің қалқасынан,
Тірі кеуде айрылды бағасынан.
Сен де кеттің иттердің ортасынан,
Мен де кеттім адамдар арасынан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не болды маған өлеңнен мақұрым қалып

  • 0
  • 0

Не болды маған өлеңнен мақұрым қалып,
Өзге нәрсе жұтқан ба ақылымды анық.
Күлігіме қамшыны баса алмай келем,
Мұнша жерге келіп ем тақымым талып.

Толық

Пенделер істейді екен өз дегенін

  • 0
  • 0

Пенделер істейді екен өз дегенін,
Ал менің сәл бөлектеу көздегенім,
Халықтың датын айтып өтсем деп ем
Жүрекке салғаннан соң сөз көгенін.

Толық

Жүрегімді келіп бір назға орағым

  • 0
  • 0

Жүрегімді келіп бір назға орағым,
«Өлеңім» деп өзімше мәз боламын.
Сырт айналып бәрі де жүре берді,
Кімге керек қатықсыз сөз, қарағым.

Толық

Қарап көріңіз