Өлең, жыр, ақындар

Хан апама

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 665
Інің едім жолыңды жөн санаған,
Ренжідің несіне сонша маған.
Айналамда пәлекет көп қой менің
Азуымен етімді боршалаған.
Қырық жылдық қырсықпен қырқысып ем,
Сонда дағы көмейден гүл құсып ем.
Тар қапаста зарладым ақынға тән
Ісім болмай өмірдің түр-түсімен.
Айналамда күніге шөккен өлім,
Көгере ме, білмеймін, еккен егін.
Бомба түсті миыма бүгіндері
Несіне, апа, сен маған өкпеледің.
Жетіліп жүр талай жан саяңда есен,
Ал менің шеңгелі көп аян көшем.
Шағындым өзіңізге апалап кеп,
Ағайыннан айнала таяқ жесем.
Інің едім жолыңды жөн санаған,
Ренжідің несіне сонша маған.
Өзіңіздің орныңыз ерекше ғой
Айналама «жанашыр» толса да адам.
Құқайым да болар ма мұншама көп,
Кешір сен, жасықтықты қылсам әдет.
Алдыңа барар едім, қорқам, апа
Бет-жүзіме қарамай ұрса ма деп.

22 мамыр 2007 жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бей-жай да болып, берекесі ұшып тірлігім

  • 0
  • 0

Бей-жай да болып, берекесі ұшып тірлігім,
Сөздерің сенің есімнен шықпай жүр бүгін.
Сол түні сенің мас болып жаттым жаныңда,
Тек өзің болып, тек өзің болып құлдығым.

Толық

О, тағдыр, керек емес тосқауылың

  • 0
  • 0

О, тағдыр, керек емес тосқауылың,
Өмірлік қайғы емес, басқа ауылым.
Бұлбұлдың жүрегімде ұясы бар,
Жібіткен мейірсіздің тас бауырын.

Толық

Қаз-қаз балам, қаз балам

  • 0
  • 0

Қаз-қаз балам, қаз балам,
Қадам бассаң мәз болам,
Бақытты жан өзіңсің
Сенен ешкім озбаған.

Толық

Қарап көріңіз