Өлең, жыр, ақындар

Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 458
Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы,
Төздім. Көндім.Ұмыттым ән-сауықты,
Қан-жоса ғып сойса да, өткір қамшысы,
Өмір сүре білдім Асқақ, Даңқты.

Кешірсем де мейірімсіз жылдарды,
Болашақтан сезген едім тұма күш,
Алматының күллі өлеңі тұманды,
Бәрі артта қалғаны тек жұбаныш.

Бәрі артта:
Бақ пен Сорға бөккен күн,
Тұла бойдан оттай ызғар өткен күн,
Жылау да енді келмес, сірә, қолымнан,
Жылай алар шақтан өтіп кеткенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолымнан енді келмейді

  • 0
  • 0

Қолымнан енді келмейді:
Ұлтымды сүю ... от болу...
Ұлтыңды сүю- жоқ болу;
Жарқырап тұрып – тот болу;

Толық

Гүлдің түсі қып-қызыл

  • 0
  • 0

Гүлдің түсі қып-қызыл,
Күннің түсі қып-қызыл,
Ерініңнің іш-сырты,
Тілдің түсі қып-қызыл.

Толық

Айлам жоқ саған әккі мұң

  • 0
  • 0

Айлам жоқ саған әккі мұң,
Басыла ма аптығым?
Алыста ма тәтті ұғым,
Қасымда ма?

Толық

Қарап көріңіз