Өлең, жыр, ақындар

Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы,
Төздім. Көндім.Ұмыттым ән-сауықты,
Қан-жоса ғып сойса да, өткір қамшысы,
Өмір сүре білдім Асқақ, Даңқты.

Кешірсем де мейірімсіз жылдарды,
Болашақтан сезген едім тұма күш,
Алматының күллі өлеңі тұманды,
Бәрі артта қалғаны тек жұбаныш.

Бәрі артта:
Бақ пен Сорға бөккен күн,
Тұла бойдан оттай ызғар өткен күн,
Жылау да енді келмес, сірә, қолымнан,
Жылай алар шақтан өтіп кеткенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсталып қалған қаша алмай

  • 0
  • 0

Ұсталып қалған қаша алмай,
Киіктің көзі сындымын.
Запыраннан да, балдан да,
Босаған шөлмек сындымын.

Толық

Басына бер, асқын нала жарасы

  • 0
  • 0

Басына бер, асқын нала жарасы,
Кімге керек тірі өлінің арасы?
Суығына тоңбай кіріп ұрынып,
Алауына жанбай күйдім, қарашы.

Толық

Барлығына кінәлі кім?

  • 0
  • 0

Барлығына кінәлі кім?
Мына мен!
Келе жатқан кешірумен,
Шыдаумен…

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар