Өлең, жыр, ақындар

Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы,
Төздім. Көндім.Ұмыттым ән-сауықты,
Қан-жоса ғып сойса да, өткір қамшысы,
Өмір сүре білдім Асқақ, Даңқты.

Кешірсем де мейірімсіз жылдарды,
Болашақтан сезген едім тұма күш,
Алматының күллі өлеңі тұманды,
Бәрі артта қалғаны тек жұбаныш.

Бәрі артта:
Бақ пен Сорға бөккен күн,
Тұла бойдан оттай ызғар өткен күн,
Жылау да енді келмес, сірә, қолымнан,
Жылай алар шақтан өтіп кеткенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Куә боп күнәға

  • 0
  • 0

Куә боп күнәға,
Күрсініп түн бала,
Күнаға бір шығып, бір батып,
Түн бала жылама,

Толық

Ұшып келем

  • 0
  • 0

Ұшып келем.
Аспан асты аламан,
Аламаннан
Қалса болды жан аман.

Толық

Алдымнан шықты кіл бөтен

  • 0
  • 0

Алдымнан шықты кіл бөтен,
Осы бір жолмен күнде өтем...
Құйғыта қашып барады,
Қу жаны үшін бір бөкен.

Толық

Қарап көріңіз