Көк майса жерді көмкерді

Көктем мен көк мұз айқасып,
Көмекке Көкек жеткенде;
Көксоқта болар кәрі қыс,
Көндіге алмай от демге;
Көмпиген қарлар шегініп,
Көлеңке деген шептерге;
Көк сүңгі қалар шытынап,
Көбесін мұздың сөккенде;
Көкдолы тасқын соқтығар,
Көнтерлі дейтін өткелге;
Көп дауы Ақ пен Қараның,
Көк ту боп жайнар бөктерде!..
Көзайым болған ағайын,
Көрісіп аман жеткенге;
Көрпесін төсер Наурыз,
Көжесін сыйлап текті елге!
Көнекөз берер батасын,
Көш түзеп, сапар шеккенге!..
Көз сүзіп туған жеріне,
Көштері құстың өткенде;
Көлшіктің көне көздері,
Көлбақа толғап кеткенде;
Көбелек бастар думанын,
Көк өніп, саздар кепкенде;
Көлбеңдеп ұшар көгіңде,
Көгершін менен кептер де;
Көкек пен бұлбұл жырлар кеп,
Көмейге таққан көп перне.
Көктің де иіп інгені,
Көл-көсір нұрын төккенде;
Көнетоз тонын шешіп ну,
Көйлегін жаңа еткенде;
Көнтақа тоңдар жіпсіген,
Көшеттер баққа еккенде;
Көсіліп жатқан жондарға,
Көп диқан меруерт сепкенде;
Көлкісе нөсер моншағы,
Көз жауын алған шөптерде;
Көк иісі жарар қолқаны,
Көлеңдеп самал өпкенде!
Көшірі мамыр, маусымның,
Көсемдеп сағым жеккенде;
Көк ала жылқы байланып,
Көнектер сүтке бөккенде;
Көделі жайлау жарасар,
Көгендер тартса көк белге.
Көшелер, кербез даңғылдар,
– Көлденең керіп көк перде;
Көзәйнек киіп көз алдың,
Көгілдір тартып кеткен бе?!
Көкірек тұнған сезімге,
Көңілсіз жүрген жоқ пенде;
Көзайым болған ғашықтар,
– Көксеген ойға жеткенде;
Көріктім, шығам алдыңнан,
Көрімдігім бұл деп мен де.
Көпіріп айтты демеңдер,
Көргенім осы көктемде;
Көркейіп бірге қалайын,
Көгершін – көңіл көкке өрле!

---