Өлең, жыр, ақындар

Сол түнде

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 430
Жандырған жүрегімді өртіңменен,
Түстім сан тебіреніске сол түнде мен.
Алтын ай сәуле шашқан жасыл бақта,
Көрдім мен жанарыңды мөлтілдеген.
Мені енді жылап тұрып ұмыт дедің,
Ұмыт дедің, өзіңше үгіттедің.
Жолымыз қосылмайды деп налыдың,
Мен болсам, сол баяғы үмітте едім.
Өзіңсіз ортам да олқы, күлкім де кем,
Дидарың үлбіреген гүл-гүлге тең;
Сен менің жүрегіммен бір біткенсің, –
Жүректі жұлып тастау мүмкін бе екен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шілдеде, шіркін, қыр қандай

  • 0
  • 0

Жолаушым, орақ кезінде,
Арқаға келсең аралап;
Шалқыған ұқсап теңізге,
Шалықтап жатар бар алап.

Толық

Жанартау

  • 0
  • 0

Жанартаулар, сен бір құт жер үсті үшін,
«Теріс» кісім, о мейлі, теріс түсін!
Везувийдей айтарым кесірлі емес,
Жанартаулар – керемет кенішті шың.

Толық

Сыршыл болып барамыз

  • 0
  • 0

Күннен күнге жақын тартып арамыз,
Түннен түнге сыршыл болып барамыз;
Мені сонша табындырып тастаған,
Шыныменен сенбісің, ей, қара қыз!

Толық

Қарап көріңіз