Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 487
Шабытпен шүлпілдеткен көп кемерін,
Күндер-ай, тебіренген көктеменің.
Жасаулы қыздай жайнап көз тартады,
Ақ қайың, ару тал мен көк терегің.
Келбетін шуақ жуып, шарпыған нұр,
Манаурап тәтті ұйқыға балқыған қыр.
Бу тарап буынына бел-белестің,
Исі-ай, әтіріңнің аңқыған бұл.
Айшықтап әйбәт тау мен әз далаңды,
Аруың абат бақтар назданады.
Көліңнен әуелейді шартарапқа,
Күміс көмей құстардың жазған әні.
Төріңе төсеп кілем – мақпал сағым,
Көктемде түлеп мынау жатқан шағың:
Тойың ба, топ жарған бұл салтанат па, –
Кел, төрлет, жан досымдай қатты аңсадым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяулым менің!

  • 0
  • 0

Аяулым менің!
Арқарлы белден асқанда-ақ,
Алдымнан шықсаң қаламын сәтте аспандап.
Мен де бір жылғаң,

Толық

Көкшеге келсең көктемде

  • 0
  • 0

Көкшеге келсең көктемде,
Көресің жарқын жарасым.
Рахман нұры өпкенде,
Рахаттанып қаласың.

Толық

Боран

  • 0
  • 0

Боран деген бұл да бір бала емес пе,
Сол баланың қылығын салады еске.
Мұңаю да, уайым да ойында жоқ,
Ойын қуған ертеден қара кешке.

Толық

Қарап көріңіз