Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 279
Шабытпен шүлпілдеткен көп кемерін,
Күндер-ай, тебіренген көктеменің.
Жасаулы қыздай жайнап көз тартады,
Ақ қайың, ару тал мен көк терегің.
Келбетін шуақ жуып, шарпыған нұр,
Манаурап тәтті ұйқыға балқыған қыр.
Бу тарап буынына бел-белестің,
Исі-ай, әтіріңнің аңқыған бұл.
Айшықтап әйбәт тау мен әз далаңды,
Аруың абат бақтар назданады.
Көліңнен әуелейді шартарапқа,
Күміс көмей құстардың жазған әні.
Төріңе төсеп кілем – мақпал сағым,
Көктемде түлеп мынау жатқан шағың:
Тойың ба, топ жарған бұл салтанат па, –
Кел, төрлет, жан досымдай қатты аңсадым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Cенен білдім

  • 0
  • 0

Ақша бұлттың ақ төсінен нұр өпкен,
Сөз арнаймын арыны асқақ жүректен.
Найзағайдай нақыш салған аспанға,
Жарқылдаған от әкелдің жас жанға.

Толық

Бұлқыныстар

  • 0
  • 0

Бұлақтар бұлқынады:
Бұлғын – қыр құлпырады.
Бүршіктер бұлқынады:
Бұлықсып гүл тұрады.

Толық

Думанды дала

  • 0
  • 0

Құлпырған қараңдаршы дала бағын,
Көктемдей нұрға бөккен бар алабым.
Бақыт та, қуаныш та осы жерде,
Ұрпаққа мирас еткен бабаларым.

Толық

Қарап көріңіз