Өлең, жыр, ақындар

Біз

  • 09.10.2016
  • 0
  • 7
  • 36035
Асау өсіп арқада
Жүген, құрық тимеген,
Матау көрмей ер жетіп,
Жасынан ноқта кимеген.
Бостандық, кеңдік, еркіндік –
Басқаны жаны сүймеген.
Бұғалық салса ұстауға
Ақырып тулап сүйреген.
Арқаның болдық ұланы,
Еркін өскен бұланы.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы, суық зынданды,
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Өмірінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай жаралы,
Өртенді қайнап қанымыз.

Бір шұңқыр су, түйір нан,
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң төсек,
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні –
Өкпені қауып аралап,
Қырлы темір шынжырлар,
Қол-аяқты жаралап,
Жауыздардың дұзағын
Көрдік қорлық, азабын!



Пікірлер (7)

Диана

Маған унады

Ербол

Оте жаксы

маржан

өте әсерлі

Маған қатттты ұнады керемет

маған қатттты ұнады керемет

Айгерім

Өте жақсы мəн мағналы барлығы жақсы өлеңдер.

Қуатбек Елігай

Өте керемет

Назым

Керемет жазылған

Пікір қалдырыңыз

Автомобиль

  • 0
  • 0

Ойыншықпен жазғам жоқ ешбір өлең,
Жеңіл қарап жүрмесің, қылмай елең.
Қараңғы мен жарықты өлең қылдым —
Махаббат пен қасірет түбі терең.

Толық

Сөз зайығы наданға

  • 0
  • 0

Тыңдаушың болса байымды
Ұғар айтқан сөзіңді.
Санасыз болса дайын-ды
«Ақымақ!» деуге өзіңді.

Толық

Өмірсіз ғашық

  • 0
  • 0

Құмар боп қоймай,
Сүюге тоймай,
Бал шарап десем сөзінде,
Қапаста тоты...

Толық

Қарап көріңіз