Егіс дастаны
- 0
- 0
Жасампаздық шығады шын тектіден,
Танап – парақ, қаламдарың көк түрен:
Тебіреніп жүрген осы сәтіңде,
Диқан, сені дарынды ақын деп білем.
Аңсау
Сенсің маған сыралғы жан, сыйлы адам,Сенің анау жанарыңды жақұттай,
Өзге түгіл өзіме де қимағам,
Сол ғой мені қинаған.
Өзің еркем қымбатым ең қымбаттан,
Бірақ бақтан үркіп ұшқан бұлбұлдай,
Бақытым боп шықтың жатқа ұрлатқан,
Сол ғой маған мұң батқан.
Жан жүрегім соққан дәйім өзің деп,
Аңсарымның аптығы әсте басылмай,
Тайфундары тулаған өр теңіз боп,
Жатам ылғи сені іздеп.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ауыл қотанында
- 0
- 0
Ырыс елі, бұл ауыл, тоқтық елі,
Тыныштық қой – мұндағы көп тілегі.
Туыссырап бір үйге келсең де сен,
Күллі ауыл мейманымыз деп біледі.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі