Өлең, жыр, ақындар

Аңсау

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 561
Сенсің маған сыралғы жан, сыйлы адам,
Сенің анау жанарыңды жақұттай,
Өзге түгіл өзіме де қимағам,
Сол ғой мені қинаған.
Өзің еркем қымбатым ең қымбаттан,
Бірақ бақтан үркіп ұшқан бұлбұлдай,
Бақытым боп шықтың жатқа ұрлатқан,
Сол ғой маған мұң батқан.
Жан жүрегім соққан дәйім өзің деп,
Аңсарымның аптығы әсте басылмай,
Тайфундары тулаған өр теңіз боп,
Жатам ылғи сені іздеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жирен ат

  • 0
  • 0

«Мың жылқы» ма, мына жатқан кең жазық?!
Кең жазыққа шыға келдік бел жазып:
Тау ауасы аңсап келген елге азық,
Сыбыр-сыбыр сыр айтады жел нәзік.

Толық

Егіс дастаны

  • 0
  • 0

Жасампаздық шығады шын тектіден,
Танап – парақ, қаламдарың көк түрен:
Тебіреніп жүрген осы сәтіңде,
Диқан, сені дарынды ақын деп білем.

Толық

Боран

  • 0
  • 0

Боран деген бұл да бір бала емес пе,
Сол баланың қылығын салады еске.
Мұңаю да, уайым да ойында жоқ,
Ойын қуған ертеден қара кешке.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар