Өлең, жыр, ақындар

Аңсау

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 610
Сенсің маған сыралғы жан, сыйлы адам,
Сенің анау жанарыңды жақұттай,
Өзге түгіл өзіме де қимағам,
Сол ғой мені қинаған.
Өзің еркем қымбатым ең қымбаттан,
Бірақ бақтан үркіп ұшқан бұлбұлдай,
Бақытым боп шықтың жатқа ұрлатқан,
Сол ғой маған мұң батқан.
Жан жүрегім соққан дәйім өзің деп,
Аңсарымның аптығы әсте басылмай,
Тайфундары тулаған өр теңіз боп,
Жатам ылғи сені іздеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңде алғаш

  • 0
  • 0

Кербез Көкшем, келбетіңе теңбе-тең,
Келетұғын керім өңір кемде-кем;
Болса да, – деп, – жиһан жалпақ, кең мекен,
Асыл айтқан, Қасым айтқан, мен бе екен?!

Толық

Сен ұялшақ қыз едің

  • 0
  • 0

Сен ұялшақ қыз едің, Мен ұяңдау ұл едім.
Сен деп соғып жүрегім, Сел боп тасып жүр едім.
Сен алманың гүлі едің, Мен қайыңның бүрі едім.
Жанымда боп бір бақта, Жайнауыңды тіледім.

Толық

Cенен білдім

  • 0
  • 0

Ақша бұлттың ақ төсінен нұр өпкен,
Сөз арнаймын арыны асқақ жүректен.
Найзағайдай нақыш салған аспанға,
Жарқылдаған от әкелдің жас жанға.

Толық

Қарап көріңіз