Өлең, жыр, ақындар

Балақан

Атасының ботасы
Әкесiнiң қозысы
Атасының құлыны
Әкесiнің жұлыны

Өзiнен үлкен етікті
Киiп алып аяққа
Әжесi боп үйдегі
Сүйенедi таяққа

Белі зорға бүгіліп
Мазақтайды әжесін
Ал әжесi күледi
Күлмей оған не десiн



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құбылып шыққан сырнайсың

  • 0
  • 0

Құбылып шыққан сырнайсың
Жүректің жырын жырлайсың
Жанымды менiң паршалап,
Тәнiмдi менiң турайсың.

Толық

Санамақ

  • 1
  • 0

Он дегенің гүл
Гүлді баптай біл
Жиырма дегенің жыр
Кiшкене белес, қыр

Толық

Не жақсы

  • 1
  • 0

Бір дегенде не жақсы
Адал жүрек, бал дәурен
Балалық кез сол жақсы
Екi дегенде не жақсы

Толық

Қарап көріңіз