Өлең, жыр, ақындар

Жалған дүние

Жау жағадай алғандай,
Ит балақтан қапқанда.
Карантиніңді қайтейін
Елімді су ап жатқанда.

Барынан халқым айырлып
Ұйқысыз таңы атқанда
Жүрегім, сыздап, қан жылар
Жанары мұңға батқанда

Қауқарсыз құлың, күніңде
Бақытына шек қойма.
Ей, Алла бұлай сынама
Апатыңнан қақпайла.

Қасиеті ай Рамазан
Жеткізші нұрлы бақтарға
Құдыреттілігіңді көрсетші
Еліңді аман ап қалда

Топан су, елді басқанда
Арнадан асып тасқанда
Сұрадым, сабыр, төзіммен,
Сиынып осылай Жаппарға



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз