Өлең, жыр, ақындар

Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен

  • 28.05.2021
  • 0
  • 0
  • 602
Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен,
күндерім-ай, қызыл-жасыл гүл кешкен,
шекесінен шертіп қойып шіріктің,
арулармен ат үстінде тілдескен.
Қойыныңнан құтылмастай нұр мынау,
таңды таңға ұластырып жүрдік-ау,
Алқымынан алдық қанша тағдырдың,
тақымына салдық қанша қылбұрау!
Әні кетті, сәні кетті, бәрі өтті,—
Тағдыр енді салды өзіме әлекті.
Әл бермеді, әлде мені тұқыртқан
қайтсем екен бұл атаңа нәлетті!
Өзі де бір өңмендеген өлермен,
қарақұстай қалмай ұшып төбеңнен,
жегенің де желім болып кейде бір,
күте қояр көмегің де жоқ елден.
Құшағымнан қуып шыққан бар нұрды,
қайтсем екен бұл қарабет тағдырды,
дарындас та дарынсызға ілесіп,
қарындас та көңілімді қалдырды.
Алауыз ғып айналаны, алқапты,
ара түсер ағайынды ант атты,
Кешер едім — қылығы өтіп барады,
оққа кеуде төсер едім — жан тәтті!
Ұшып кетті қолдан қарға —
кімге айтам,—
ой қағатын орманнан да құр қайтам.
Бір бастырмай қойды ілгері, амал не,
көптен бері мойнын бері бұрмай таң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теріс қарап түксиіскен, түнерген

  • 0
  • 0

Теріс қарап түксиіскен, түнерген,
Не жақсылық күтем дейсің бүл елден.
Еркіндікті алсақта ойып ортадан,
ескілікті аңсап қойып жүрем мен.

Толық

Біледі не дерімді ел де менің,

  • 0
  • 0

Біледі не дерімді ел де менің,
бет ауған жаққа лағып,
желдемедім, —
түбінен құлағымның ес кіргелі,

Толық

Марфуға

  • 0
  • 0

Өстің ұнап еліңе – өлең айтып, ән құрап,
Тосты құлақ деміңе сайын дала, сан қырат.
Жүрісінен жаңылмай тайпалады белді асып,
Төрт аяғын тең басып алтын жалды арғымақ.

Толық

Қарап көріңіз