Өлең, жыр, ақындар

Сездім де қабағында сызат барын

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 446
Сездім де қабағында сызат барын,
арамыз ушығуын ұзатпадым.
Қарсы айтар жауабымды,
сауалымды
көңілдің түкпірінде тұзақтадым.
Болдық па,
болмадық па, сірә, ғашық,
алайық арамызды бір-ақ ашып,
Қырда өскен кеше ғана тең гүл едік,
қайтеміз енді келіп...
кінәласып.
Белгілі неге бірден түңілгенің,—
икемім аздау болып бүгін менің,
сен шығар төрің үшін,
орын үшін,
басқаны баса-көктеп жүгірмедім.
Байлыққа балап таза гүл иісін,
ұмтыла қоймадым ба "сыйың" үшін,
Көңілім сен дегенде шалқыр еді,
алтыннан артық еді жымиысың.
Сұрланып сәл-сәл ғана,
тына қалдың,
қамықпа,
мұндайға сан шындағанмын,—
Керегі маған адал көңілі еді
жалғанда жаным сүйген бір адамның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құр мақтан

  • 0
  • 0

Көзімін бе көненің,
өзімін бе мықтының —
бастық еді —
алдымнан

Толық

Достың бірі

  • 0
  • 0

Ә дегенше елден озып енді иық,
көтеріліп шыға келдің сен биік.
Бақ-дәреже, абыройды, атақты
бір-ақ сәтте дарқан тағдыр берді үйіп.

Толық

Көбейіп көлеңкелер

  • 0
  • 0

Көбейіп көлеңкелер,
күн суырда
Тағдырым айналды ма қырсығуға,—
тағы да жолықсам ба дейді көңіл,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар