Өлең, жыр, ақындар

Тілімнен де, білімнен де шықпай мән

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 627
Тілімнен де, білімнен де шықпай мән,
ағайынға тие қоймай түк пайдам,
алты алаштан артылады-ау дерліктей
ақылым да әдірә қап, бітті айлам.
Дәл айтам деп Демосфендей кескінде,
ақтарыла сөйлеуші едім қос тілде,
тәмам елді дүрліктірген даусым да
керек болмай қала берді ешкімге.
Бәдігіне бас ием деп өзге елдің өтті күнім,
кетті бүгін сөзден құн,
Ар мен ұят, —
арсыздық пен аярлық
тасындай боп теңселеді безбеннің.
Күні туып құлақты мен көздінің,
түсінер деп тұрсың бүгін сөзді кім,
біреуі жүр алаңдатып көңілді,
енді бірі жалаңдатып кездігін.
Көңілімді өңірімдей қаусырып,
сөйлемейтін болып барам таусылып,
тектілерім теріс қарап бүл күнде,
ептілерім шыға келді жаусынып.
Қанға сіңген ғадет пе әлде ғұрып па,
арыз айтып көрген болдым ұлыққа,
қала-қала көңілдің де өшті үні,
мөңіреген сиырдай боп тұлыпқа.
Бар еді ғой бір кісілік әл менде,
енді кімді шақырайын жәрдемге?
... Сөзім еді өзімді-өзім жұбатқан,
оқымай-ақ қойшы соны, мән берме!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыр баба

  • 0
  • 0

Азбап па деп ұрпағы, тозбап па деп кең далам,
кімдер бастап келді деп осы күнге елді аман,
Зая кеткен жоқ па деп, төгілген қан, тамған тер,
қарап тұрған сияқты Қабанбайдай Ер бабам.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Кім біледі,
кездейсоқта жат құшаққа кеп кіріп,
Көз жасынды әлдекімнің от-деміне кептіріп,
Мені құшқан ақ білектер айқасып-ақ басқамен,

Толық

Жүргенде бейғам ғана іздеп бақты

  • 0
  • 0

Жүргенде бейғам ғана іздеп бақты,
боқырау —
боз қыраулы күз кеп қапты.
Достан да, дұшпанынан да қалған көңіл

Толық

Қарап көріңіз