Өлең, жыр, ақындар

Жеттің бе қуып, жырынды қайғым

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 359
Жеттің бе қуып, жырынды қайғым,
көріп те қапты төбеңді ел,
мен әлі де сол бұрынғыдаймын,
"Не болып кеткен!" — демеңдер.
Қашқанда сенен қайда барамын
қателігім де көп, тегі
Аспанды қойып,
Айға қарадым,
оған да қолым жетпеді.
Жүрсің-ау деймін жиі есіңе алып,
қалмайсың менен өкшелеп,
Жыныма кейде тиесің анық,
"Тиіспе!" — деуге жоқ себеп.
Қайырыла соғып қарлы бораның —
қатыгез, қатал, қанды аяқ,
күлкімнің қанша алдын орадың,
кеткен бір кегің бардай-ақ.
Сан рет саған қарсы да атылдым.
сау-тамтық қалмай денемде,
қара найзадай шаншыла тұрдым:
"Біттің-ау енді?.. — дегенде.
Қашып та сенен қайда барайын,
өзімнің қайғым — өз мұңым,
күнге қарайын, айға барайын,
сала жүр, қалмай, көз қырын.
Жеткенде қырдан қарлы дауысың
саңқ етті бір ой санамда:
дос-дұшпан күліп,..
қалғымау үшін
қайғы да керек адамға!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бексұлтан Нұржеке баласына

  • 0
  • 0

Тоқтықта да сыналған, аштықта да,
достыққа да тұра алған, қастыққа да, –
Алпысың да жүр оған беттей алмай,
тал бойыңа жарасып жастық қана!

Толық

Тақырып туралы жыр

  • 0
  • 0

Таппақ болып менен де ақыры мін,
Тар, деп те жүр біреулер, тақырыбың.
Қалай ғана тақырып тар болады,
Жапаныңды жаңғыртып жатыр үнім...

Толық

Жәркен Бөдешке

  • 0
  • 0

Қажалып қамыт-дәртеден,
Қажып та жүрген – Жәркен ең.
Жарқ етіп туған жасындай,
Жазып бір кеттің мәрт өлең.

Толық

Қарап көріңіз