Өлең, жыр, ақындар

Жеттің бе қуып, жырынды қайғым

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 503
Жеттің бе қуып, жырынды қайғым,
көріп те қапты төбеңді ел,
мен әлі де сол бұрынғыдаймын,
"Не болып кеткен!" — демеңдер.
Қашқанда сенен қайда барамын
қателігім де көп, тегі
Аспанды қойып,
Айға қарадым,
оған да қолым жетпеді.
Жүрсің-ау деймін жиі есіңе алып,
қалмайсың менен өкшелеп,
Жыныма кейде тиесің анық,
"Тиіспе!" — деуге жоқ себеп.
Қайырыла соғып қарлы бораның —
қатыгез, қатал, қанды аяқ,
күлкімнің қанша алдын орадың,
кеткен бір кегің бардай-ақ.
Сан рет саған қарсы да атылдым.
сау-тамтық қалмай денемде,
қара найзадай шаншыла тұрдым:
"Біттің-ау енді?.. — дегенде.
Қашып та сенен қайда барайын,
өзімнің қайғым — өз мұңым,
күнге қарайын, айға барайын,
сала жүр, қалмай, көз қырын.
Жеткенде қырдан қарлы дауысың
саңқ етті бір ой санамда:
дос-дұшпан күліп,..
қалғымау үшін
қайғы да керек адамға!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолқа

  • 0
  • 0

Бір кәдеңе жарардай,
қолқа сала келген ең,—
ымыраға бара алмай,
ыңырана берген ем.

Толық

Қалса қарыз өтелмей

  • 0
  • 0

Қалса қарыз өтелмей,
қарғамас па ел кейін,—
бүгін өле кетердей,
күңірене бермейін.

Толық

Қауіп-қатер

  • 0
  • 0

Алпыстан асып кеткен жас та қауіп,
аяғың астындағы тас та қауіп, —
соншама қауіп-қатер арасында
барады-ау қайран дүние бастан ауып...

Толық

Қарап көріңіз