Өлең, жыр, ақындар

Бақтыбай

  • 01.06.2021
  • 0
  • 0
  • 481
Жеткен соң үнің көкке,
жырың көпке,
атағың шығыпты ғой дүрілдеп те,
көздерін бақырайтып хан-төренің,
жүріпсің батыра айтып мінін бетке.
Белгілеп биігіңді өзің ұшпақ,
болдың ба айналаңмен тез ұғыспақ,
Ішінен жалпақ жатқан жалайырдың
шығыпсың иісі қазақ сөзін ұстап.
Өрді айтып,
өрлеп шығар өндірді айтып,
өтіпсің өзің барар жерді ұлғайтып,
Араға 165 жылды салып,
еліңе
Бақтыбай боп келдің қайтып.
Құлашын қиындыққа талай ұрған,
жақсы мен жаманды да дәл айырған,
жұртым деп туа қалған шайыр ең сен
атағың алыс кеткен жалайырдан.
Әруақты,
ақындықты сөз еткенде,
бермеген дүлдүл едің кезекті елге,
тең ұстап терезеңді тілдескен ең
қан тамған қылышынан Тезекпен де.
Көрсете алдым ба,
жоқ,
қатты қайрат,
қаншама ой біздің іште жатты қайнап. 
Жау көрсем —
"Қабанбайлап!" — шабамын да
дау көрсем —
кіріп кетем:
"Бақтыбайлап!"
Білдің бе,
білмедің бе басқа тілді,
соны ойлап ғалым ұлың бас қатырды.
Өзіңді,
сөзіңді де өлтірмеуге
жатырмыз қашап жазып тасқа атыңды!

2000 жыл
Бақтыбай ауылы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

  • 0
  • 0

Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,

Толық

Құмырсқа бел, қаз омырау

  • 0
  • 0

Құмырсқа бел, қаз омырау,
Аққу мойын, алма бет қыз,
Жарқылдаған жаз едің-ау
Жана жаздап қалған ек біз.

Толық

Жайлауда

  • 0
  • 0

«Төрткүлдеп ошақ қаздырып, төбел де бие сойдырып»,
Қымызға бізді қандырып, қуырдақ-етке тойдырып,
Толғанбай батыр баласы иен-тегін үйге ие боп,
Етігін сыртқа лақтырып, телпегін төрге қойды іліп.

Толық

Қарап көріңіз