Өлең, жыр, ақындар

Сəукеле – сəулешімнің салтанаты

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 670
Сəукеле – сəулешімнің салтанаты.
Салтанат – сағындырған қалқам аты.
Мақпалдай майдақоңыр мінезі бар,
Жарасқан жамалына мархабаты.
Бағамын сол қалқаның қас-қабағын,
Аңсаймын, алыс кетсе, хош-хабарын.
Дүние зеренінен нұр ұрттаймын,
Төңкеріп тастағанда тостағанын.
Төңкеріп қарағанда қара көзін,
Сеземін жəудірінен жан əуезін,
Есіңе түсіреді еркелігі
Адамның бейкүнə, пəк бала кезін.
Нəр татып қылығынан, тұнығынан,
Тарқатып тоқсан сырды бұрымынан,
Отырсаң оңашада ойнап-күліп,
Түсірмей тоты құсты тұғырынан.
Көзінен сүйіп тұрып жұма қалған,
Отырсаң кезін бағып тына қалған, –
Шуаққа шомылдырып жан-тəніңді,
Жұмаққа айналмай ма мына жалған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құдайым-ау

  • 0
  • 0

Құдайым-ау,
Маған келген қандай бақ?
Албырт сезiм алабұртты қанда ойнап,
Көңiлiңнен көл iздедiм көл-көсiр,

Толық

Күрсiнiп салдық

  • 0
  • 0

Күрсiнiп салдық...
Нелiктен, неге күрсiндiк?
Түбiне түннiң түсiп кеттi ме бiр Шындық?
Селк ете қалып нелiктен, неге қымсындық?

Толық

Қиял

  • 0
  • 0

Көзіме көк аспанды көгендедім.
Жердемін.
Одан өзге жоқ ермегім.
Ғайыптың кемесіне мініп алып,

Толық

Қарап көріңіз