Өлең, жыр, ақындар

Адамға ала бөлмес қазынасын

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 690
Адамға ала бөлмес қазынасын
Жақсының өкпесінен назы басым.
Жаныңа жайма-шуақ жарық сеуіп
Жалт етіп бір қараса, жазыласың.
Жел үйір етегіне жеңіл жанның,
Жел тұрмай, дауыл соқпай неге ырғалдың?
Санаңды санға бөліп, сабыр таппай,
Саяқсып кеткеніңді көңілге алдым.
Асылдың білем, сен бір сынығысың,
Түбі жоқ тұма судың тұнығысың.
Жаныңды кім түсінер менен басқа,
Жаралған жарасымды ғұмыр үшін?
Мінгенмен жалқы жайдақ қиял – атқа
Шабарсың қайтіп қарсы қиянатқа?
Күніне жүз жығылып-сүрінсең де
Көңілге күдік-күмəн ұялатпа!
Желікті,
кім оңалар,
желге берсе?
Күңкілдеп, күнелтпелік пенделерше.
Жердің де өңі қашып, түсі оңбай ма
Желегі желбір-жекен кем көгерсе?..
Ез туып,
ерқашты боп,
екі өлмелік,
Болғайсың өз-өзіңе бекем-берік.
Арадан сынық сүйем сына тапса,
Кез келген екеумізді кетер бөліп!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есенинше

  • 0
  • 0

Жарқ еттiң-ау!
Онсыз-дағы жаралы ем...
Сенде екен ғой мен iздеген бар əлем!
Үлбiреген ерiнiңнiң ұшына

Толық

Алаулап атқан таңдардың

  • 0
  • 0

Алаулап атқан таңдардың
Əуенiн бар ма жалғар күн?
Əуелеп ұшқан арманның
Қанатын қайтiп қармармын?

Толық

Ностальгия

  • 0
  • 0

Бірден-бірге азайып отты өлеңім,
Көз мұңымен қарайды көпке көңілім.
Өткені ме шынымен жазғы наздың,
Өткені ме шынымен көктемемнің?

Толық

Қарап көріңіз