Өлең, жыр, ақындар

Қараспанға қар жаудырдым шілдеде

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 330
Қараспанға қар жаудырдым шілдеде.
Қараша күз қарайлап тұр іргеде.
Жар басында жаңғырығып жан дауысым,
Жаратқанға айтпақ болдым бірдеңе...
Жаратқанға жете алмады дауысым.
Жаңғырығым кезіп кетті тау ішін.
...Жаһаннамға жанын қиған жан аз ба
Жарық күнгі жалғыз жұтым ауа үшін?
Жағалаудан жарық іздеп бір кеме
Жарым түнде жанталасып жүр неге?
Мен туғалы менің ғазиз жүрегім
Тұрып жатыр түннен бетер түрмеде.
Бөлеп қойып үлде менен бүлдеге,
Қызығымды қияр ма едім гүлге де, –
Көңілімді жықпай жатыр түн неге?
Көкжиектен шықпай жатыр Күн неге?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауышу

  • 0
  • 0

Мен саған өкінбеймін кеш келдің деп,
Онсыз да өмірімнен өшкен күн кеп.
Сен маған қарсы жүріп келетқанда
Жүрегім дүрс-дүрс соқты:

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Басқа адаммын мен бүгін,
Басқа адаммын:
Жанарымды ашқылтым жасқа малдым.
Басылмайтын өксігі жылағанмен,

Толық

Мезгіл ауып барады Қарашаға

  • 0
  • 0

Мезгіл ауып барады Қарашаға,
Хал-жайыма Қараша караса ма?
Əлі күнге өзіңді аңсай берем
Жəрмеңкесі жастықтың тараса да.

Толық

Қарап көріңіз