Өлең, жыр, ақындар

Аққуы аспанға ұшып айдынымның

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 546
Аққуы аспанға ұшып айдынымның,
Жаңылдым есебінен ай-күнімнің.
Сарнадым cap қамыстай желді күнгі,
Қанбадым шəрбатына Лəйлі-мұңның.
Көзіме екі көлді мəймілдеттім.
Көрінбей көкжиекке, ай-күн, кеттің...
Көңілден көкала үйрек ұшқаннан соң
Көрінген көк түйнекті Лəйлім деппін.
Қамалдым қаңғып келіп торға құстай,
Аққуым көлден ұшты-ау, қолдан ұшпай.
Тілегім тіл ұшында тұтқындалып,
Жүрегім ыңырсыды жолбарыстай.
Айрылып аққуынан – алқасынан
Айдыным жатыр түсіп шалқасынан.
Мен жүрмін аспан-жердің арасында
Арадай арлы-берлі бал тасыған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл мен сезім

  • 0
  • 0

Қала ішінде қыз бала адасады,
Шалт қимылға келмейді-ау шамасы əлі?
Таразының еншілеп екі басын
Ақыл, Сезім екіұдай таласады.

Толық

Бiлмей далмын

  • 0
  • 0

Бiлмей далмын
Кiмге айналдым?
Кiм керек?
Сиқым қашып... сыймадым-ау жер-көкке.

Толық

Эсмеральда

  • 0
  • 0

Сен жарылқашы жарлы жүрегiмдi,
Жоқ! Керегi жоқ сенсiз бұл өмiрдiң!
Көк Тəңiрi, кешiре гөр, бар ма амалым,
О, Эсмеральда – қасiреттi қалауым.

Толық

Қарап көріңіз