Өлең, жыр, ақындар

Самарқанның көк тасы

  • 21.07.2021
  • 0
  • 0
  • 864
Ішпей-жемей ақынның мас көңілі,
Желіктірді жеңсік ас жас-кəріні.
Тілек бүгін тамады тіл ұшынан,
Жүрек түгіл, көрдің бе, тас та еріді!
Тас та еріді! –
Көк тасы Самарқанның!
Қалды адыра салбөксе, самарқау күн.
Көңілімнің көліне аққу қонып,
Алқынады кеудесі Жанартаудың!
Жайлап алып бір сезім жан-денені,
Маңайына мəжнүнтал сəн береді.
Бозбаланың бойжеткен есін алып,
Ұмсынғанда қымсынып, бəлденеді.
Қыздың демі,
Балқытып балдың емі,
Бал-бұл жанып ақынның қалды реңі.
Шекесіне қыстырып бір тал гүлін
Таңдай қағып, тамсанып таң күледі.
Таң дегенім – биші қыз күлімқабақ,
Шашына алған райхан гүлін қадап.
Райханға сыр айтам дейді ұмтылып
Көк көбелек-көңілім дірілқанат.
Көк көбелек – көңіл-ай алып ұшқан,
Жазым болып кетпеші жаңылыстан.
Сарғаярсың, сазарсың сағыныштан
Саратанға жеткенше сағымы ұшқан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арзу

  • 0
  • 0

Көңiл шiркiн жасармайды,
Көкiректе – Асан қайғы.
Тоты қыздар көзiне iлмей
Тосырқайды, тосаңдайды.

Толық

Алакүлік

  • 0
  • 0

Хақтан да қаймықпайтын Алакүлік,
Қақпаңда – қабаған ит, қара құлып.
Сен жүрсің ойнастан да олжа тауып,
Мен жүрмін Айлы аспанға қарап ұлып.

Толық

Бозторғай

  • 0
  • 0

Алтын шапақ шашқан шақта Күн тауға,
Бір Бозторғай шығып алып шырқауға,
Таң бозынан тамылжытып тəтті əнін
Тағдырына айтады екен мың тəуба.

Толық

Қарап көріңіз