Өлең, жыр, ақындар

Құс

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 440
Өлгеннен соң мың сұңқылда, мың қайғыр,
Енді қайтып тумайды ғой мұндай жыр:
Қыстыгүні қауырсыны түлеген
Құстың үнін құба таңнан тыңдай жүр.
Сөйлейтұғын жер бетінде жоқ тілмен
Қанаттыға кім қызықпас көк тілген?!
Түс болмасам –
Жүрмес пе едім өңіңде,
Құс болмасам –
Қай жаққа ұшып кеттім мен?
Ары аунасам –
Қабырғама сол жақ тар,
Бері аунасам –
Омыртқама оң жақ тар.
Қам-қаперсіз қайманадан не қайыр
Бір жоқтаса, түбі, мені сол жоқтар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкiсiнен өзiнiң, күлкiсiнен!

  • 0
  • 0

Күлкiсiнен өзiнiң, күлкiсiнен!
Күн күмiс үн шашқандай бұлт iшiнен.
Көшiп кеткен көктемiм көз ұшынан
Қайта оралып келгендей жыл құсымен.

Толық

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

  • 0
  • 0

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,

Толық

Бiр бiлерiм: бұл өмiрде Сiз барсыз

  • 0
  • 0

Бiр бiлерiм: бұл өмiрде Сiз барсыз,
Содан ба екен қыс та айбарсыз, ызғарсыз.
Сұлулықтың сұсы, мысы басқандай
Суық жел де сумаңдамас күзгi арсыз.

Толық

Қарап көріңіз