Өлең, жыр, ақындар

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 607
Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,
Ту астында туыс бар..,
Keп тұрамын.
Түңгі Елеспін,
Тілім жоқ,
Үндемеспін.
Аспандамын,
Мұңлықпын,
Мұңда емеспін.
Жерден безіп, көкке ұшып кетті екен деп
Енді мені жатпайды күндеп ешкім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шілдедегі ақ жауын

  • 0
  • 0

Бурабай,
Аршылады бұлтың қашан?
Мінезің бір күн босаң, бір күн масаң.
Қамыстай қаулап өскен қарағайдың

Толық

Алып кетшi көгiңе жерден менi

  • 0
  • 0

Алып кетшi көгiңе жерден менi,
Жалықтырды жаһанның сергелдеңi.
Кеңiстiктiң лебi ыстық керiмсалы
Емдер ме едi мендей бiр шерменденi...

Толық

Атқанша таң

  • 0
  • 0

Атқанша таң,
Жиекке батқанша Күн
Байыз таппай өзiңдi тəттi аңсадым.
Көз алдымнан кетпедi,

Толық

Қарап көріңіз