Өлең, жыр, ақындар

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,
Ту астында туыс бар..,
Keп тұрамын.
Түңгі Елеспін,
Тілім жоқ,
Үндемеспін.
Аспандамын,
Мұңлықпын,
Мұңда емеспін.
Жерден безіп, көкке ұшып кетті екен деп
Енді мені жатпайды күндеп ешкім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлулық

  • 0
  • 0

Сұлулық-ай, сұлулық, жанды жедiң.
Жазылмайтын дертiм бе ең мəңгi менiң?
Əлемiне бiржола ендiм бiлем
«Мың бiр түндей» ғажайып əңгiменiң.

Толық

Көңiлдiң өзiң едiң жыр-думаны

  • 0
  • 0

Көңiлдiң өзiң едiң жыр-думаны,
Кездеспей кеттiк бiздер, кiм кiнəлi?
Көгерiп еккен шыбық,
Көктем шығып,

Толық

Түн түндiгiн жапқалы таң ұрланды

  • 0
  • 0

Түн түндiгiн жапқалы таң ұрланды,
Тар төсекте тал бойың тағы ырғалды.
Сала құлаш шашыңнан сəл босаса,
Саусағыммен санаймын қабырғаңды.

Толық

Қарап көріңіз