Өлең, жыр, ақындар

Күрке

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 669
Бұл қоғамның қорқағы мен үркегі
Жан сауғалап жайлап алған күркені.
Қатын болып қаралайды бір-бірін,
Батыр болып көрінгенмен сырт өңі.
Жырақ қонып...
Жұмақ көріп күрке ішін,
Жарық күннен жасырады түр-түсін.
Арыстан деп алқалайды Қоянын,
Данышпан деп дəріптейді Түлкісін.
Қайтсін енді арыстаны жоқ болса?
Қайтсін енді данышпаны жоқ болса?
Күрке ішінде күңкілдейді кілең қырт,
Аслан жақта күн күркіреп, от жанса!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ол

  • 0
  • 0

Жабырқап жадау жүрек,
Жайқалмай жыр,
Ол саған жан сезiмiн айта алмай жүр.
Жасқанып есiгiңнен ене алмай жүр,

Толық

Көлгiрсiген көп түндей

  • 0
  • 0

Көлгiрсiген көп түндей
Көңiлi ала күздiң де.
Хабарласпай кеттiң ғой,
Менен күдер үздiң бе?

Толық

Дүние

  • 0
  • 0

Түпнұсқаң – бір мысқал,
Көзімнің аясы сенен кең,
Кеңдікке кенелген.
Көктегі Күн анау

Толық

Қарап көріңіз