Өлең, жыр, ақындар

Ару

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 578
Бұрала басып ырғал да,
Бұрымға байла еркімді.
Қозғала алмай тұрғанда,
Қоздырып кетші дертімді!
Күн нұры сырғып сырғаңда,
Көлденең тартшы көркіңді?!
Көзінді ашып-жұмғанда –
Көңілде кəусар көл тұнды.
Тоқ бұрым мықынды ұрғанда,
Толықсып тəнің серпілді.
Жүзіңді бері бұрғанда,
Жұмақтан жұпар жел тұрды.
Нəп-нəзік белің қылдан да
Нəпсімнің құртын өлтірді.
Сезімім сейіл құрғанда,
Желігім құстай желпінді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ару

  • 0
  • 0

Майысқан Көкшедегi қайындардай
Мiнезi жұмсақ қандай, мəйiн қандай?!
Жанары жақұт шашып жалт еткенде –
Жүрегiң жайрап қалар жай ұрғандай.

Толық

Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл

  • 0
  • 0

Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл
Жұмақстан жұртынан келiп пе едiң?
Желiккенiм, əлде, бұл, елiткенiм –
Қабағыңа қараудан зерiкпедiм.

Толық

Егіз лебіз

  • 0
  • 0

Жұпарын сеуiп жаныма
Жапырағын көктем жайған кез
Жүрегiмдi ұстап қолыма
Алдыңнан шықтым, Айнамкөз.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер