Өлең, жыр, ақындар

Керемет

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 570
Аспантөрден Ай сəулесі себелеп:
– Нені іздедің, – деді маған, – не керек?
– Іздегенім – көктен, жерден КЕРЕМЕТ.
– Е, солай де... жүрсің оны неге іздеп?
– Ой-санама алмақ едім негіздеп...
– Сонда қалай, бар ма сенде ой-сана?
– Қатынға ұқсап қазбалауды қойсаң, ə?!
– Өзінді-өзің танымасаң, білмесең,
Онда... онда сеніп жүрсің кімге сен?
– Бір Аллаға!!!
Өңгесінің бəрі бос!
– О, жарымес!
О, жарымес!
Жарымес!
– Мезі болдым... менен аулақ, əрі көш!?
– Адам шіркін шынымен-ақ азған-ау,
Сол Алла ғой КЕРЕМЕТІҢ, жазған-ау?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ешкімді

  • 0
  • 0

Ешкімді,
Керек етпен ештеңені.
Көңілім – көне қобыз, көшкен өңі.
Бұт қысып бұралқы иттей қыңсылаған

Толық

Ұрпақ

  • 0
  • 0

Бір ұлыңның болғаны –
Шығар-шықпас жаның.
Екі ұлыңның болғаны –
Жарқыраған шамың.

Толық

Соңы мен бұл өмiрдiң басы қайда?!

  • 0
  • 0

Соңы мен бұл өмiрдiң басы қайда?! –
Аспанда адасып жүр асыл Ай да.
Ақ жүзi алабұртқан, айналайын,
Ақ қарды айналаңа шашып ойна!

Толық

Қарап көріңіз