Өлең, жыр, ақындар

Керемет

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 777
Аспантөрден Ай сəулесі себелеп:
– Нені іздедің, – деді маған, – не керек?
– Іздегенім – көктен, жерден КЕРЕМЕТ.
– Е, солай де... жүрсің оны неге іздеп?
– Ой-санама алмақ едім негіздеп...
– Сонда қалай, бар ма сенде ой-сана?
– Қатынға ұқсап қазбалауды қойсаң, ə?!
– Өзінді-өзің танымасаң, білмесең,
Онда... онда сеніп жүрсің кімге сен?
– Бір Аллаға!!!
Өңгесінің бəрі бос!
– О, жарымес!
О, жарымес!
Жарымес!
– Мезі болдым... менен аулақ, əрі көш!?
– Адам шіркін шынымен-ақ азған-ау,
Сол Алла ғой КЕРЕМЕТІҢ, жазған-ау?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағасында желбiреген желегi

  • 0
  • 0

Жағасында желбiреген желегi
Көзiң сенiң мөлдiреген көл едi.
Қарашығы əлсiн-əлсiн дiрiлдеп,
Қайсыбiрде қараушы едi күлiмдеп.

Толық

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн

  • 0
  • 0

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн,
Жүрегiм – жылап қалар жетiмегiм.
Тылсымға кезiккендей, тiл байланып,
Күрсiнге толып кеттi-ау көкiрегiм.

Толық

Жүрегiмде – мың бiр қайғы, мың бiр мұң

  • 0
  • 0

Жүрегiмде – мың бiр қайғы, мың бiр мұң:
Желегiмдi жел мен жылға жұлдырдым.
Сүйгенiмдi, күйгенiмдi қайтейiн,
Байқаусызда бəрiн, бəрiн бүлдiрдiм.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар